Aan de azuurblauwe zee - Nora Roberts RECENSIE

Recensie: Aan de azuurblauwe zee - Nora Roberts

Deze recensie is geschreven door Hilma 

Aan de azuurblauwe zee van Nora Roberts bestaat uit de eerste twee delen over het vorstendom Cordina.

Het eerste deel gaat over Gabriella (Brie), die na een poging tot ontvoering lijdt aan geheugenverlies. Als ze voormalig politieman Reeve als bodyguard krijgt, waar ze overigens helemaal niet blij mee is, komt langzamerhand haar geheugen weer terug. Maar het gevaar ligt op de loer.

In het tweede deel speelt de formele kroonprins Alexander de hoofdrol, die scriptschrijver Eve uitnodigt voor theateropvoeringen, niet wetende dat zij al heel lang gevoelens voor hem heeft. Maar ook hier is niet iedereen blij met Alexander.

De mooie blauwe cover van het boek valt op, je waant je aan de Middellandse zee. Nora Roberts is een van mijn favoriete auteurs, dus ik was benieuwd naar deze verhalen.

Vanaf het begin was het mysterieus en was het een fijne schrijfstijl, waardoor je als lezer nieuwsgierig wordt. Het gekibbel tussen Brie en Reeve is amusant. Er is een spanning, omdat het gevaar niet geweken is en je als lezer toch benieuwd bent wie de slechterik in het verhaal is. Brie is een leuk personage en komt natuurlijk over. Maar helaas wordt de aandacht voor het verhaal langzamerhand minder. De schrijfstijl veranderde in haast ouderwets. Dit boek is een van Nora Roberts’ eerste boeken en dat blijkt. Bij vlagen was het ook saai.

In het tweede deel over Alexander was de schrijfstijl wat prettiger, maar ook hier was de taal soms heel formeel. Ook in dit deel is het door de ouderwets aandoende schrijfwijze lastig de aandacht bij het verhaal te houden. De spanning in dit deel wordt wel beter opgevoerd en de personages in dit deel komen zekerder over.

Al met al vond ik dit geen geslaagd boek en het is mij tegengevallen.

Recensie: Aan de azuurblauwe zee - Nora Roberts