De laatste skilift - John Irving RECENSIE

Recensie: De laatste skilift - John Irving

In De laatste skilift, waarschijnlijk zijn laatste grote roman, legt John Irving (1942) de opvoeding van een puberzoon in handen van twee lesbische stellen en een transgenderist als stiefvader. Hij, Adam is het ‘resultaat’ van een lesbische tiener, die een veertienjarige jongen in een hotel verleidt met als uitgangspunt: ik wil een kind, geen gedoe of verplichtingen. Hier ontvouwt zich een auteur met een voorliefde voor alternatieve gezinsvormen.

De jonge moeder, getalenteerd als skileraar, trouwt een sneeuwschoenloper die met zijn geslacht overhoop ligt. Een huwelijk dat seksueel geen inhoud heeft. Daarvoor compenseert ze zich door haar verhouding met een vrouw die de pistes glad strijkt. Het andere lesbische stel bestaat uit een nicht die een talentvolle mimespeelster aan haar zijde heeft. De zoon, Adam, bekroont de zoektocht naar zijn vader. Wanneer daar ook nog eens een beroemd geworden filmster achter vandaan komt is de complexiteit compleet.

In dit boek bundelen zich de kwaliteiten van Irving als onderhoudend verhalenverteller, die zich bedient van extremisten die staan voor uiterste tolerante in de maatschappij en zeker ook op het gebied van de seks. Het wemelt van de schuttingwoorden, die de negatieve bijklank verliezen doordat ze functioneel worden gemaakt. Diepgewortelde liefde tussen mensen waarvan men geneigd is te veronderstellen dat dit tot de onmogelijkheden behoort. De zoon als enige hetero die zijn huwelijk op de klippen ziet lopen omdat zijn partner de traditionele opvattingen koestert en zich meer aangetrokken voelt tot de lesbische vrouwen om hem heen die hem geestelijk beter raken.

Irving blijft in deze roman dicht bij huis. Hij beschikt net als de hoofdrolspelers over zowel een Amerikaans en Canadese nationaliteit, laat de lezer alle hoeken en gaten zien van zijn woonplaats Toronto. Hij is de ruimdenker die de personages oplaadt met afschuw voor wat republikeinse presidenten teweeg brachten op het vlak van aids en abortus. Dikt de afschuw tegen ongelijkheid in dit werk aan met felle protesten waarbij koppen rollen. Geeft inzicht in wat grote schrijvers beweegt, hun worsteling, hun zoektocht.

Vooral toch de pennenvruchten van een man met grote empathie, die via satire en humor literair laat zien waar hij voor staat. Dat geldt al evenzeer zijn religieuze opvattingen. Een verhaal vol karaktervaste mensen die hun principes heilig verklaren. Het is aan de lezer om te bepalen of het succes van De laatste skilift enigszins in de buurt komt van eerdere werken die een mondiaal succes werden. Ze voegt zich in de reeks waarvoor hij meervoudig prestigieuze onderscheidingen kreeg.

Recensie: De laatste skilift - John Irving