Brengschuld - Jan Siebelink RECENSIE

Recensie: Brengschuld - Jan Siebelink

In Brengschuld vertelt Ruben Sievez het verhaal van zijn kwekersfamilie. Hoe zij omgingen met geldgebrek, hoe ze een deel van hun grond moesten verkopen. Maar vooral hoe de tennishal aan de rand van hun terrein hun wereld op z'n kop zette en hun eigen paradijs verwoestte. 

Wanneer de huisbaas van familie Sievez overlijdt, wordt hun huis in de verkoop gezet. Door een deal te sluiten met meneer Delgeijer, kunnen ze hun huis behouden, als ze een deel van hun grond aan hem afstaan. Hij zou hier een manege op willen realiseren voor zijn dochter. Deze 'manege' wordt al snel een ontzettend grote sporthal, waar iedere dag, maar vooral in het weekend, veel luidruchtig volk komt. Zij lopen over de vruchtbare grond van meneer Sievez en richten veel schade aan. Helaas kan de familie Sievez hier weinig aan veranderen.

Brengschuld begint enigszins chaotisch. Siebelink heeft ervoor gekozen om dit verhaal niet in chronologische volgorde te vertellen. Na het lezen van het boek werd duidelijk dat Ruben Sievez in het boek 84 jaar is en terugkijkt op herinneringen. Dit wordt nergens in het boek echt duidelijk. Siebelink springt van de ene naar de andere gebeurtenis en doet dit met weinig woorden. Het is vaak moeilijk om de het verhaal in juiste volgorde achter elkaar te zetten. Waardoor het een wirwar aan informatie wordt.

Brengschuld kijkt op een andere manier naar het verhaal dat in Knielen op een bed violen al is verteld. Zonder Knielen op een bed violen te lezen is Brengschuld een erg lastig verhaal om te volgen. Siebelink staat erom bekend goed te zijn om ambivalenties te beschrijven. Tegenstrijdigheden die niet opgelost kunnen worden en ook niet volledig worden uitgelegd. Een deel van deze missende uitleg was wel wenselijk geweest. Na het lezen blijf je met vragen zitten, vele onbeantwoorde vragen. 

Wat Siebelink wel weet op te roepen is sympathie voor de familie Sievez. Hij beschrijft tot in detail hoe hard de mannen moeten werken op de kwekerij om vervolgens alsnog iedere cent om te draaien om zo min mogelijk schulden te krijgen. Je voelt een ondergang aankomen en snakt als lezer naar een goede afloop voor de kwekerij. 

Siebelink geeft zelf in een interview (augustus 2022) aan dat er in Brengschuld niet veel verteld wordt. In Knielen op een bed violen heeft hij ruim aandacht besteed aan verschillende gebeurtenissen. In Brengschuld wilde hij zuinig zijn met zijn woorden en toch suggestie wekken dat er wat gaande was. Dit is hem goed gelukt. 

Al met al een boek dat veel vragen oproept en niet volledig bevredigend is. Voor de geïnteresseerde is het een aanrader om eerst Knielen op een bed violen te lezen, zodat je al wat achtergrondinformatie hebt voor je dit boek instapt.

Recensie: Brengschuld - Jan Siebelink