De Cubaanse dochter - Soraya Lane RECENSIE

Recensie: De Cubaanse dochter - Soraya Lane

Deel twee in de serie De verloren dochters van Soraya Lane is nog mooier dan deel één. Ondanks dat je al ongeveer weet waar het verhaal naartoe zal gaan, blijft de manier waarop dit gaat gebeuren een raadsel.

Claudia's moeder krijgt een berichtje van een notaris en vraagt Claudia om hier op af te gaan. Claudia is zelf net gestopt met haar baan, heeft haar verloving beëindigd en heeft eindelijk tijd om te doen wat ze leuk vindt; huizen opknappen en doorverkopen. Wanneer ze door de vraag van haar moeder een kistje in handen krijgt dat te maken heeft met de geschiedenis van haar oma, twijfelt ze geen moment. Ze moet uitzoeken wat het familiewapen en het visitekaartje in het kistje met haar familie te maken hebben. Als haar oma echt is geadopteerd, dan zal ze erachter komen waar haar roots liggen. Haar vader komt er al snel achter dat de tekening in het kistje een familiewapen is van een gegoede familie in Cuba. Voor Claudia het doorheeft heeft ze haar creditcard in haar handen en heeft ze een vliegreis naar Cuba geboekt. Hier ontmoet ze Mateo. Zal hij buiten de aanwijzingen die hij kan geven nog meer voor haar gaan betekenen? 

Tegelijkertijd leer je Esmeralda kennen (1950), een jonge vrouw die samen met haar zusjes en haar vader een van de rijkste families van Cuba is in die tijd. Haar vader neemt haar mee naar Londen om een deal te sluiten. Hier ontmoet Esmeralda Christopher. Hij is de eerste man die haar hart op hol laat slaan, maar haar vader zal hem nooit als potentiële echtgenoot accepteren. 

De Cubaanse dochter is wederom een prachtig liefdesverhaal geschreven in twee verschillende tijdlijnen. Na het lezen van deel 1 van De verloren dochters van Soraya Lane kun je al snel de link leggen tussen Claudia en Esmeralda. Toch weet Soraya Lane er een heel ander verhaal van te maken dan in De Italiaanse dochter. Je gaat helemaal mee in de zoektocht van Claudia en blijft je afvragen of ze de oplossing zal vinden. 

Soraya Lane is een kei in het beschrijven van connecties. In beide tijdlijnen zit een liefdesverhaal wat je helemaal meesleept en je intrigeert. Voor beiden wil je een happy ending en het doet zeer wanneer er grote obstakels in de liefdesverhalen komen. 

Net als in De Italiaanse dochter beschrijft Soraya Lane in De Cubaanse dochter de Cubaanse omgeving; de huizen, de stranden, de Malecón, maar ook de Cubaanse families waarin eten en samenzijn vooraan staan. Dit doet ze op een vlotte, beeldende manier waardoor je jezelf al in Cuba waant. 

Naast de liefdes en de families beschrijft Soraya Lane wederom onderwerpen als carrière versus liefde, familieaangelegenheden, gearrangeerd huwelijk en mislukte verloving. Ze weet deze onderwerpen op een luchtige manier te verwerken in het verhaal. Het wordt nooit te zwaar, wisselt op het juiste moment van tijdlijn en leest heerlijk weg.

De Cubaanse dochter is een boek wat onderdeel is van een serie, maar ook zeker als losstaand boek gelezen kan worden. Een feelgood boek wat uit naam van liefde de prachtige omgeving van Cuba beschrijft. 

Recensie: De Cubaanse dochter - Soraya Lane