Zolderkind - Lola Jaye RECENSIE

Recensie: Zolderkind - Lola Jaye

Dikembe wordt als jongetje meegenomen uit zijn geboorteland en zijn naam wordt veranderd in Celestine. Vanaf zijn twaalfde wordt hij jarenlang elke nacht opgesloten op zolder. Tientallen jaren later wordt ook Lowra jarenlang opgesloten op deze zolder. Als ze als volwassene het huis erft kan ze niet wachten om het te verkopen en er nooit meer aan herinnert te hoeven worden. Maar eerst wil ze onderzoeken waar de ketting en pop die ze als kind op zolder gevonden heeft vandaan komen.

Zolderkind is een historische roman met een dubbele verhaallijn, één in het begin van de twintigste eeuw en één aan het einde. Hierdoor zit er voldoende tijd tussen de twee verhalen voor grote verschillen tussen de twee werelden maar het is ook kort genoeg om de verhalen aan elkaar te verbinden en herkenbare thema’s terug te laten komen in beide verhalen. Thema’s als racisme bijvoorbeeld en omgaan met een traumatisch verleden. Het verhaal van zowel Dikembe als Lowra raakt je als lezer, je leeft vanaf het begin met ze mee en bent verontwaardigd door het leed dat ze is aangedaan. Lola Jaye weet je vanaf het begin in het verhaal te trekken en je niet meer los te laten totdat je aan het einde van Zolderkind bent aangekomen.

Het verhaal van Zolderkind zit goed in elkaar. Lola Jaye weet verleden en heden op een mooie manier en zowel in kleine als grote dingen met elkaar te verbinden. Zoals de troost die een pop kan geven aan zowel Dikembe als Lowra. Wat fijn is dat de belangrijkste personages allemaal een persoonlijke groei doormaken in dit verhaal, zowel het volwassen worden van Dikembe als het verwerken van haar verleden van Lowra. Dit geeft extra diepgang aan Zolderkind en een positiever, hoopgevend randje aan het verdrietige verhaal.

De schrijfstijl van Lola Jaye is erg prettig. Ze weet je vanaf het begin te boeien met Zolderkind. Door haar schrijfstijl maakt ze de moeilijke thema’s als trauma en racisme toegankelijk en begrijpelijk voor bijna elke lezer. Toch voelt Zolderkind niet alleen zwaar, Lola Jaye heeft er ook balans in weten te brengen door zowel Dikembe als Lowra te laten leren leven met wat ze overkomen is en daarmee te laten zien dat er een leven is na een trauma. Ze laat ook duidelijk zien dat dit met vallen en opstaan gaat en dat maakt het geheel realistisch. De schrijfstijl van Lola Jaye maakt ook dat je als lezer vanaf het begin geraakt bent door het verhaal van Dikembe en Lowra en dat je goed met ze mee kunt leven. Doordat je zo geraakt wordt door het verhaal wordt het verhaal bijzonder in plaats van weer een historische roman met twee verhaallijnen.

Samengevat is Zolderkind van Lola Jaye een echte aanrader voor liefhebbers van historische romans en voor wie zich graag laat raken door een verhaal.

Recensie: Zolderkind - Lola Jaye