Zijn jongen - Carry Slee RECENSIE

Recensie: Zijn jongen - Carry Slee

Carry Slee is een van Nederlands meest gelezen auteurs. Ondertussen heeft ze bijna 100 boeken op haar palmares en tal van prijzen sieren haar kast. Slee staat vooral bekend als jeugdboekenschrijfster, maar daarnaast heeft ze ook al een aantal volwassenenromans geschreven. Het gros daarvan gaat over haar eigen leven. In 2001 bracht ze het veelgeprezen Moederkruid uit, waarin ze een niet al te flatterend portret schreef over haar moeder. In Zijn jongen vertelt ze nu het ontluisterende verhaal van haar moeilijke jeugd.

In Zijn jongen is Carry Slee met de wagen onderweg naar haar moeder. Ze heeft net te horen gekregen dat haar vader is overleden. Ze gelooft het aanvankelijk niet, omdat vader Slee een grapjas eerste klas is en misschien ook nu weer een grap uithaalde. Onderweg naar moeder mijmert Slee over haar jeugd. Ze groeide op in een arme kleermakersfamilie in Amsterdam. Moeder is manisch-depressief en gaat gebukt onder allerlei angsten en wanen. Vader is een aimabele man die het wel niet zo nauw neemt met de huwelijkse trouw. Hij heeft een ongezonde relatie met zijn oudste dochter Els en zijn jongste dochter Carry noemt hij steevast ‘mijn jongen’. Hij wilde absoluut een zoon en ziet Carry dan ook als jongen. Zij gaat daar eerst in mee, maar als ze op haar twaalfde ongesteld wordt, is het gedaan met ‘mijn jongen’. Vader heeft geen aandacht meer voor haar en de relatie tussen haar ouders staat bovendien al lange tijd onder vriespunt.

Slee beschrijft afwisselend heden en verleden en de moeilijke relatie met en tussen haar beide ouders. Ze groeit op in een liefdeloos gezin en voelt zich helemaal alleen in haar worsteling met identiteit. Dit alles heeft natuurlijk ook invloed op haar schoolprestaties. Op haar vijftiende verlaat ze al het ouderlijk huis en prompt wordt haar kamer ingenomen door haar moeder, zodat een terugkeer niet meer mogelijk is. Aanvankelijk leeft ze een aantal jaar samen met een man, die haar stimuleert om zich meer vrouwelijk te gedragen, maar dan leert ze haar grote geliefde Elles kennen. Na een aftastperiode vindt ze eindelijk haar plek en ondertussen zijn de twee al meer dan 40 jaar samen.

Carry Slee vertelt met liefde het verhaal van een eerder liefdeloze en zeer moeilijke kindertijd, waarin ze moest opboksen tegen allerlei vooroordelen, leugens en spanningen in de naaste omgeving. Zelfs als vader gestorven is, is het nog op eieren lopen om moeder niet te kwetsen. Dit alles doet Slee op de manier die we van haar gewend zijn: in een zeer vlotte, luchtige stijl en een eenvoudige taal. De korte zinnen en hoofdstukken, en de onderliggende aandoenlijke toon zorgen ervoor dat je het boek in een ruk uitleest. Zijn jongen is een aangrijpend verhaal van een moeilijke kindertijd, die ondanks alles liefdevol wordt omarmd en gezien wordt als voedingsbodem voor een rijk leven achteraf. Carry Slee omarmt haar jeugd en haalt er het positieve uit, een enorme krachttoer op menselijk vlak, wat alleen maar veel respect kan oproepen.

Recensie: Zijn jongen - Carry Slee