The Ballad of Songbirds and Snakes - Suzanne Collins RECENSIE

Recensie: The Ballad of Songbirds and Snakes - Suzanne Collins

Met deze prachtige prequel neemt Suzanne Collins ons mee terug naar Panem, de wereld van de Hongerspelen. In deze prequel draait alles om Coriolanus Snow, die we uit de Hongerspelen boeken kennen als wrede president.

Het verhaal begint tien jaar na de oorlog met de rebellen en dus, in het jaar van de tiende Hongerspelen. Tijdens de oorlog verloor Coriolanus niet alleen zijn beide ouders, maar ook het familiefortuin van zijn vader, die dit had geïnvesteerd in District 13. Opgevoed door zijn oma en samen met zijn nicht Tigris moet Coriolanus er alles aan doen om te overleven, terwijl de familie ondertussen de schijn van hun status en rijkdom probeert op te houden.

Dan wordt Coriolanus geselecteerd voor een bijzonder mentorprogramma voor de tiende Hongerspelen. Een enorme kans op een prachtige toekomst. Coriolanus wordt gekoppeld aan de vrouwelijke tribuut uit District 12: Lucy Gray Baird. Dit lijkt het begin van het einde voor Coriolanus, welke keuzes zal hij maken? En...hoe dragen deze keuzes bij aan wie hij uiteindelijk zal worden?

The Ballad of Songbirds and Snakes begint enorm sterk. De Hongerspelen staan nog in de kinderschoenen en zijn slechts een schim van wat ze 64 jaar later, in de tijd van Katniss, zullen zijn. In korte tijd krijg je veel sympathie voor de jonge Coriolanus, die verliefd wordt op zijn tribuut. Het verhaal bevat enorm veel twists, actiemomenten, waardoor je door het verhaal heen vliegt. Aan bijzondere personages is ook in dit boek van Collins geen gebrek, zo ontmoeten we de medementoren van Coriolanus en de bedenker van de Hongerspelen, de wrede Dr. Gaul, die de mentoren begeleid. We krijgen een kijkje achter de schermen van de Hongerspelen, waarbij de ontwikkeling van de persoon Coriolanus Snow en zijn verhouding tot Lucy Gray Baird, het middelpunt vormen. De actie in de Arena sneeuwt daardoor helaas een beetje onder......

Hoe verder het verhaal zich ontvouwt, hoe meer we in Snow trekjes gaan zien van de persoon die we kennen van de Hongerspelen van Katniss. De eerdere sympathie die je voor hem hebt opgebouwd, wordt daarbij op de proef gesteld. Gedurende het verhaal blijf je hopen dat Snow bepaalde keuzes zal maken, dat het toch nog goed met hem komt. Dat is natuurlijk, eigenlijk niet helemaal eerlijk. Het is namelijk toch makkelijker om ons te verplaatsen in de underdog tribuut, dan in de jonge mentor, waarvan we weten dat hij uiteindelijk uitgroeit tot een wrede tiran.

Met The Ballad of Songbirds and Snakes zet Suzanne Collins opnieuw een beladen tienerliefde met veel geweld en actie neer, dat enorm goed aansluit bij de wereld die we zo goed kennen uit de eerdere boeken. Of dit boek het enorme succes van de Honger Spelen triologie zal kunnen evenaren lijkt onwaarschijnlijk, maar deze terugkeer naar Panem levert opnieuw een fantastisch avontuur op, dat veel zaken uit de Hongerspelen ineens een stuk duidelijker maakt!!

Recensie: The Ballad of Songbirds and Snakes - Suzanne Collins