De laatste envelop RECENSIE

Je tante is gestorven en liet je 13 enveloppen met verschillende Europese opdrachten na. Je bevindt je op het strand in Griekenland met nog maar één brief te gaan. Maar dan wordt je rugzak - met je brieven erin! - gestolen en zal je nooit weten wat er in die laatste brief stond. Het enige wat je dan nog kunt doen is terug naar huis gaan. Einde van het avontuur. Maar wanneer er zich plots iemand bij je meldt met de mededeling de enveloppen in zijn bezit te hebben, komt er weer een sprankje hoop. Dat is precies wat de 17-jarige Ginny overkomt. Wanneer ze alweer een hele poos in haar thuisland Amerika is, neemt de Londenaar Oliver contact met haar op. Ze besluit halsoverkop naar Londen te vertrekken. Klaar voor het vervolg van een hels avontuur. En wat voor één! Ze wordt gechanteerd, moet zien op te schieten met het nieuwe vriendinnetje van haar grote liefde én moet in deze omstandigheden het driedelige kunstwerk van haar overleden tante Peg vinden. Parijs, Gent, Amsterdam en Ierland: het passeert allemaal de revue. De laatste envelop is het onmisbare vervolg op 13 enveloppen en 1 rugzak. Doordat ik het voorafgaande deel niet gelezen heb, was ik bang dat ik niet helemaal mee zou kunnen komen in het verhaal. Gelukkig was juist het tegendeel waar! In het begin van het boek wordt op een originele manier uit de doeken gedaan wat eraan vooraf ging. Dat de Amerikaanse Ginny op een bepaald moment ook in hartje Gent vertoeft, vind ik - als Vlaming - een leuke bijkomstigheid. Maar helaas heeft dit boek ook een negatief puntje. Het is allemaal wat langdradig. Hoewel de zoektocht naar het kunstwerk door het gehele boek de spanning erin houdt, miste ik iets. Je wacht als lezer op een bepaalde gebeurtenis, maar deze komt pas naar het einde toe. Dit is jammer, maar de geheimzinnigheid rond Oliver maakt wel dat je het boek niet zomaar weglegt. Ondanks dit puntje van kritiek is dit boek het zeker waard gelezen te worden. Vooral voor degenen die het eerste deel ook gelezen hebben.