Het moordenaarsspel RECENSIE

Ik weet niet precies wat het was, maar iets trok me naar Het moordernaarsspel van Ali Knight. Ik begon dan ook enthousiast in deze veelbelovende thriller en had wel zin in een zenuwslopend en nagelbijtend verhaal. Je zou denken dat je met dit soort enthousiasme dan ook als een wervelstorm door het boek heen raast, maar niets is minder waar. Welgeteld vier weken en drie dagen ben ik met dit boek bezig geweest. Het is niet dat ik geen tijd had om het boek te lezen, tijd voor een goed boek máák je gewoon; maar op de een of andere manier bleef het boek zich verplaatsen van mijn nachtkastje naar mijn tas. Ik sleepte het boek overal mee naartoe, maar zelden sloeg ik het open en nam ik de tijd om erin te lezen. Toch koos ik ervoor het boek niet opzij te leggen, want ik irriteerde me aan het feit dat ik niet wist wie de dader was. De titel van het boek is me nog steeds niet helemaal duidelijk. Het deed me constant vermoeden dat het plot ergens een keer zou omzwaaien en dat de moord een grote grap zou blijken te zijn; dat de hoofdpersoon om de tuin zou zijn geleid als in een soort Truman Show. Maar het enige dat je leest is een desörienterend kat-en-muis-spel naar de uiteindelijke ontknoping. In plaats van het creëren van zenuwslopende spanning wordt het boek veel te langdradig en gebeuren er teveel dingen die niets toevoegen aan het eigenlijke verhaal. Er zit te weinig consistentie in het verloop, waardoor je de weg een beetje kwijtraakt. In plaats van je op het verkeerde been te zetten, raak je steeds meer van de kern verwijderd en voor je weet ebt het enthousiasme weg en heb je simpelweg geen zin meer om door te lezen. En dus legde ik het boek weer een paar dagen weg en gaf ik het zo nu en dan eens een nieuwe poging. Om maar sneller tot het einde te komen, skipte ik wat regels en soms zelfs hele pagina''s. De ultieme dooddoener voor een schrijfter, lijkt me, maar mooier kan ik het niet maken. De uiteindelijke ontknoping is onverwacht, maar tegelijk ook niet het doorzetten waard. Beste zonde van die vier weken en drie dagen, die ik ook aan een ander (leuker) boek had kunnen besteden.