Stuk RECENSIE

Stuk gaat over de 16-jarige Elizabeth die op een middelbare school in Rotterdam zit. Haar klasgenoten pesten haar elke dag. Niet alleen schelden ze haar uit, ze slaan en schoppen haar ook. Als het even kan, vernederen ze haar. Dat gaat Elizabeth niet in haar koude kleren zitten. Haar ouders zijn gescheiden en haar moeder is altijd aan het werk. Aan haar moeder zal Elizabeth daarom nooit iets vertellen, maar ook op school ziet ze geen enkele mogelijkheid om aan de bel te trekken. En dan is er nog Alec, de knappe klasgenoot waar Elizabeth verliefd op is. Het enige probleem is dat Alec al jarenlang verkering heeft met de bloedmooie Riley. Daar kan ze dus wel naar fluiten. Of toch niet? Elizabeth doet er álles aan om net zo te worden als Riley en langzaam maar zeker verandert ze.
De lezer wordt meegevoerd langs de emotionele achtbaan waarin Elizabeth zich bevindt. Verbazing, verdriet, afkeer en medelijden wisselen zich af. Het boek is zo heftig dat de term psychologische horror niet misplaatst is. Het probleem is dat de verandering van de naïeve gepeste tiener naar de nieuwe Elizabeth niet geloofwaardig is. Dat komt doordat er zo ontzettend veel thema’s aan elkaar worden gerijmd: anorexia, overgewicht, pesten, loverboys en zelfverminking. Erg spannend en gruwelijk, maar niet helemaal geloofwaardig en daarom slechts 2,5 hartjes.