Vijf kwarten van de sinaasappel RECENSIE

Ik ken Joanne Harris eigenlijk alleen via de verfilming van haar boek Chocolat, waarvan ik me vooral de smeulende blik van Johnny Depp herinner (zucht). Wat ook opviel, was de sfeervolle benadering van de combinatie Frankrijk en eten. Naast Chocolat schreef Harris nog twee boeken met deze onderwerpen, waarvan Vijf kwarten van de sinaasappel de laatste is. Ook in dit boek speelt voedsel een rol – fruit in dit geval, met een hoofdrol voor de sinaasappel -, maar wel een minder belangrijke dan in Chocolat.
Hoofdpersoon Framboise groeit op in een niet bijzonder liefdevol nest, waar meer aandacht is voor het fruit uit de boomgaard dan voor de kinderen zelf. Dat maakt van Framboise een bedachtzaam en gesloten vrouw. Ze is niet bepaald een sympathieke hoofdpersoon, maar Harris krijgt het voor elkaar dat je het hele boek tóch met haar meevoelt – knap! Vijf kwarten van de sinaasappel neigt meer naar literatuur dan chicklit – er zit weinig vaart in het boek, Harris heeft absoluut geen haast en werkt geduldig naar de ontknoping van haar verhaal toe. Door steeds beetje bij beetje de familiegeheimen van Framboise te onthullen, blijf je geboeid verder lezen – je wilt weten hoe het afloopt! Daarnaast beschrijft ze met veel gevoel voor sfeer het Franse landschap, de vreemde familie van Framboise en de doordringende geur van sinaasappels, in dit boek een bron van ellende. Je kunt ze bijna ruíken! Een sterretje eraf omdat het geen echte chicklit is, maar verder een dikke aanrader!