Man gezocht

De achterflap van Man gezocht beloofde me een typisch chicklit boek. Vol enthousiasme begon ik aan de eerste pagina''s die redelijk aan mijn verwachtingen voldeden. Al gauw krijgt het verhaal een andere draai en lijkt het ineens een detective te zijn geworden. Het chicklit-gehalte daalt daarmee behoorlijk, maar blijft toch op de achtergrond aanwezig. Het boek past naar mijn idee beter in de categorie "Spannende chicks". Hoewel het spannende verhaal erg ongeloofwaardig overkomt, zorgt mijn verontwaardiging ervoor dat ik verder wil lezen.
Wollie, de hoofdpersonage, runt een ansichtkaartenwinkel in een lugubere buurt van Hollywood. Naast hevige pogingen om gepromoveerd te worden, doet ze mee aan een experiment: uitgaan met 40 mannen in 60 dagen. Ondertussen raakt ze betrokken bij een moordzaak die verband heeft met de maffia. Ze wordt ''ontvoerd'' uit het psychiatrische ziekenhuis, waar ze op zoek was naar haar schizofrene broer. In plaats van doodsangsten uit te slaan, wordt ze stiekem verliefd op haar ontvoerder en helpt ze hem de maffia van zich af te schudden.
Tussendoor blijkt de deadline van het experiment te zijn vervroegd, waardoor ze nóg minder tijd heeft om met 40 mannen uit te gaan. In een stroomversnelling komen al die verschillende mannen in het boek voorbij.
Met het verhaal is op zich niets mis, als je van een beetje fictie houdt. Drie verhaallijnen rondom één personage zijn echter wel teveel van het goede. Het is lastig om je aandacht erbij te houden. Dat maakt het boek voor mij veel te langdradig en niet echt een topper. Desondanks wel een uniek boek dat ik niet snel zal vergeten.