Status: O.K. RECENSIE

Ik ben al sinds haar eerste chicklit fan van Mariette Middelbeek: een jonge, ambitieuze Nederlandse schrijfster die zich al met talloze chicklits op de kaart heeft weten te zetten. Status: O.K. is haar nieuwste boek en na het meeslepende Turbulentie, waren mijn verwachtingen hoog gespannen. Hoewel ik Status: O.K. zeker wel weer een prominent plaatsje in mijn boekenkast waard vind, moet ik wel bekennen dat mijn hoge verwachtingen niet volledig zijn bevredigd. Misschien had ik gewoon té hoge verwachtingen, maar ik vond de eerste helft van het boek een beetje stug en ik kon maar moeilijk in het verhaal komen. We nemen een kijkje in het dagboek van Femke van Wetering: een jonge co-assistent in de bloei van haar carrière. In beginsel is Femke dokter bitch eersteklas. Het enige waar ze om geeft is vlees om in te snijden en spannende operaties op de O.K. Zoiets onbenulligs als emoties kent Femke niet. In haar dagboek schrijft ze - vooral in het begin - wat houterig en stug; precies zoals Femke zich gedraagt. Tijd voor vriendinnen heeft ze niet, want als ze niet aan het werk is, studeert ze of moddert ze wat aan met haar vriendje, die ook co-assistent is. Je zult het als lezer dus alleen met Femke moeten doen. Gaandeweg verandert Femke van afdelingen in haar co-schappen en leert ze steeds meer zichzelf kennen. Halverwege het boek merk je dat de dagboekfragmenten een stuk zachtaardiger worden en dat er meer gevoel in het spel komt. Vooral wanneer zij zelf aan de andere kant van de lijn staat, als haar broertje een zwaar ongeluk heeft gehad, beseft ze wat emoties teweeg kunnen brengen en ontdooit de stugge Femke als sneeuw voor de zon. Pas toen begon ik plezier te krijgen in het lezen en kon ik met moeite mijn boek wegleggen. Het is dus even door de zure appel heen bijten, maar daarna is het boek net een Nederlandse versie van Grey''s Anatomy. Status: zeker weten het lezen waard!