De bezieling - Tess Franke RECENSIE

Na haar twee eerdere boeken, De inwijding en De beproeving, laat de auteur wederom hoofdpersonage Femke Wolzak ten tonele verschijnen. Ditmaal mag de inmiddels door de wol geverfde juriste Moustafa Dahri, een Zaanse slager van Marokkaanse afkomst, verdedigen. Aan haar de taak om hem vrij te pleiten voor de moord op een vrouw. Hij wordt hieraan gelinkt als de suggestie gewekt wordt dat er mensenvlees in zijn shoarma is ontdekt dat van het slachtoffer blijkt te zijn. Als Femke zich buigt over zijn onschuld krijgt ze tegenwerking van misdaadverslaggever Bas P. Verhoef, als ook van een politicus die zijn afkeur over niet-Nederlanders niet onder stoelen of banken steekt. Niet alleen deze twee mannen heeft Femke tegen zich, ook haar eigen vriend Ben krijgt zo zijn twijfels over het hele verdedigingsproces naarmate er meer naar buiten komt door de media. De macht van het medium televisie is zo powervol dat heel Nederland binnen de kortste keren in rep en roer is. Dit maakt het er voor Femke niet makkelijker op. Het enige wat zij wil is haar werk kunnen doen en zijn onschuld bewijzen. En dit wordt haar niet in dank afgenomen.
In De bezieling komen mensen tegenover elkaar te staan. Geloof, achtergrond en het doelbewust iemand in een hoek willen drukken. De bekende stempel ergens op plakken, puur vanwege iemands afkomst. Mensen met een vooroordeel, zonder zich erin te hebben verdiept of een zeg er in te hebben. Men weet het allemaal zo goed van een afstand gezien, aangewakkerd door mensen met invloed. Veel namen van personen, plaatsnamen en gebouwen zijn bestaand en zijn verweven met het fictieve. De auteur put duidelijk uit haar eigen werk en vermengt dit keurig met voor de lezer bekend in de oren klinkende namen. Zo geef je een verhaal ook een realistisch trekje mee. Als lezer ontkom je niet aan het feit dat juist sommige prominent aanwezige, niet bestaande karakters wel erg veel weg hebben van ons allen herkenbaar zijnde figuren uit de politiek en de misdaadverslaggeving. Aan de andere kant: misschien is dit juist een bewuste keuze geweest. Wellicht hiermee een statement willen maken door ze zo neer te zetten.
Tess Franke schrijft met een wollige, actuele verteltrant dat door lezers meteen als prettig wordt ervaren. Lekker leesbaar zonder hindernissen. Ze haalt de wereld van de misdaad op een geheel eigen manier dichtbij. Toch miste ik hier en daar de sterkte in de personen, die naar mijn idee een beetje de neiging hadden om tot een karikatuurschets af te zakken. Soms net iets te gevat, soms wat achterblijvend en daardoor wordt het wat ongeloofwaardig. Het verhaal blijft wel goed overeind en daarmee trekt ze het allemaal weer in perspectief. De overstap van uitgeverij De Geus naar Anthos is een goede keuze geweest. De auteur kan zich prima scharen in de kleurrijke rij van grote namen in de literaire thriller hoek die bij deze uitgeverij zijn onder gebracht.