De bloemetjes, de bijtjes & andere geheimen RECENSIE

Cassandra groeit op in Engeland in de jaren zestig, in een - op zijn zachtst gezegd - niet alledaags gezin. Haar moeder is excentriek, houdt er een hoop minnaars op na, en er wonen constant andere mensen in hun huis, de een nog raarder dan de ander. Haar vriendinnen zijn jaloers op zo’n moeder bij wie alles mag, maar Cassandra komt er achter dat de ‘vrijheid blijheid’ cultuur waar in ze opgroeit, ook zijn nadelen heeft. De afwezigheid van een vaderfiguur en een nare gebeurtenis op haar veertiende blijven Cassandra haar leven lang achtervolgen. Cassandra blikt terug op haar jeugd vanaf het sterfbed van haar moeder. Deze vertelvorm houdt de spanning er in en dit is wel nodig, want het verhaal staat af en toe een beetje stil. Maar omdat er soms vooruit wordt gespeeld op een incident dat nog niet aan de orde is geweest in het levensverhaal van Cassandra, blijf je geboeid en word je geprikkeld om toch verder te lezen. Auteur Frances Garrood weet de karakters in het boek echt tot leven te brengen. De bizarre huurders in het huis, zoals de Zwitserse Greta en de man die Zeg-Maar-Bill wordt genoemd, vormen een kleurrijke achtergrond voor de intrigerende coming-of-age van Cassandra. De personen om Cassandra heen zijn ietwat vreemd, haar omgeving is niet alledaags, maar Cassandra blijft een doodnormaal meisje dat eigenlijk net als ieder ander wil zijn. Ik denk persoonlijk dat dat de kracht is van dit boek. Als de hoofdpersoon ook excentriek was geweest, had het zijn geloofwaardigheid verloren. De bloemetjes, de bijtjes en andere geheimen is een fascinerende roman. Niet al te zware kost, maar ook geen luchtige niets-aan-de-hand chicklit. Geschreven vol oprechte emotie en humor, met karakters die je nog lang bij zullen blijven.