Leap Year RECENSIE

Samen met een heerlijk kopje thee en een dekentje nestelde ik me op de sofa en was ik helemaal klaar om de film Leap Year te bekijken. Leap Year betekent letterlijk schrikkeljaar. Omdat er in de film nogal wat bijgeloof aan te pas komt en Anna haar vriend Jeremy ten huwelijk wil vragen op 29 februari, vond ik deze titel zeker passend bij het verhaal. Aangezien romantiek en humor zowat de hoofdingrediënten zijn van Leap Year kan je deze perfect klasseren in het genre romantische komedie - het was al een tijdje geleden dat ik voor het laatst hardop om een film gelachen had. Anna en Declan - een man die ze in Ierland ontmoet - maken een tocht naar Dublin, waar de meest onvoorspelbare dingen gebeuren. Anna kan je beschouwen als een typisch Amerikaanse vrouw; dromerig, luxueus en een lichte neuroot. Declan daarentegen is een nuchtere - en toch Ierse? - man. Hoe het verhaal afloopt is makkelijk te voorspellen, maar dat neemt niet weg dat dit geen leuke film was. Ik vind het ook heerlijk om even aandacht te schenken aan het decor waar het verhaal zich in afspeelt en ik moet toegeven, wat is Ierland een mooi land. Ook wordt er hier en daar wat Ierse geschiedenis aan het verhaal toegevoegd, wat ik ook een mooie meerwaarde vind van deze film. De acteerprestaties vond ik ook zeker in orde. Amy Adams heb ik al - met plezier - in enkele andere films zien spelen en Matthew Goode vertolkt de rol van stugge Ier ook zeer overtuigend. Mensen die graag van spannende actiethrillers houden, zullen Leap Year niet waarderen, maar ik vond het in ieder geval een leuke feelgood movie dat garant staat voor een heerlijk avondje romantiek.