De perfecte minnares RECENSIE

‘Wat als je de perfecte minnares bent, maar niemands echte liefde?’ Dat is Eva’s probleem, want ook Damien, de man waar ze tot over haar oren verliefd op was, verliet haar. Eva heeft samen met haar vriendin Desirée een cateringbedrijf. Ze is gek op koken, mannen, sex en probeert met een combinatie van dit alles, mannen aan zich te binden. Toch lukt dit steeds niet en na de zoveelste breuk, gaat ze praten met psycholoog Ernest Wüsthof. Het boek bevat geen verhaallijn over het dagelijks leven van Eva, maar beschrijft bijna per hoofdstuk wat Eva met een bepaalde man in haar leven mee heeft gemaakt en hoe deze relatie ten einde kwam. Langzamerhand komt Eva erachter waarom het haar niet lukt om een echte liefde te vinden en wat ze ervoor moet doen om hierin wel succesvol te worden. Dit maakt het boek anders, op een positieve manier. Tussendoor geeft Marian Mudder duidelijk haar mening over zaken als de bio-industrie en ‘eerlijk’ voedsel. Af en toe komt er een geïllustreerd recept voorbij, wat zorgt voor een goede afwisseling. Ik vind dit boek niet tot de categorie chicklit vallen, omdat het daarvoor te zwaar is. Af en toe lijkt het meer een zelfhulpboek dan een roman. Marian gebruikt prachtige woorden en zinnen. Ze passen goed bij elkaar, net als de ingrediënten van een goed recept - daar deed het mij aan denken. Van die mooie zinnen heb ik het meeste genoten. Af en toe vond ik Eva te naïef, wat me een beetje stoorde, maar toch is dit boek zeker geen straf om te lezen.