Kehua! RECENSIE

Vorig jaar las ik Saunageheimen van Fay Weldon en ik was dan ook zeer benieuwd naar haar nieuwste roman; Kehua. De kehua zijn geesten, oorspronkelijk van de Maori uit Nieuw-Zeeland. De geesten zijn op zoek naar hun ouderlijk huis. Ze zijn niet gevaarlijk, de verloren zielen maken zich nuttig. Deze vleermuisachtige wezens hangen rond losgekoppelde familieleden en proberen deze weer bij de familie te krijgen. Het hele boek draait om het samenbrengen van losgekoppelde familieleden. Voor je denkt dat het boek uit alleen maar geesten bestaat: dat is niet zo. In principe zweven ze als het ware als een rode draad door het boek, zonder daadwerkelijk de aandacht op zich te vestigen. Ze zijn als het ware symbolen voor de ruzies die in de familie plaatsvinden. Verwarrend is de schrijfwijze van Fay wel. Om de één of andere reden heeft ze besloten dat ze ook zelf de aandacht wil in dit boek. Steeds als je het net begint te begrijpen waar Fay het over heeft, begint ze over de klopgeesten in haar eigen huis. Hierdoor wordt je steeds uit het toch al niet zo lekker lopende verhaal getrokken. Het maakt dat het verhaal eerder verwart dan boeit. Een tegenvaller dus, Kehua. Jammer.