Onthullingen RECENSIE

Het achtste deel van de Privé-reeks lag geruime tijd op mijn nachtkastje. Te wachten om gelezen te worden. Om bladzijde voor bladzijde verslonden te worden. Om tandenknarsend, op het puntje van mijn stoel, nagelbijtend uitgelezen te worden... 
Onthullingen maakt deze hoopvolle verwachtingen slechts aan het einde waar. Tot aan het laatste hoofdstuk lees je niets anders dan eindeloze drama op Easton Academy met Reed in de hoofdrol als verdachte nummero 1 van de moord op Cheyenne. Inmiddels is duidelijk geworden dat Cheyenne geen zelfmoord heeft gepleegd en dat zet dus een tweede moord op het lijstje van Easton. Van de dader ontbreekt elk spoor. Of beter gezegd: elk spoor lijkt naar Reed te leiden. Tot overmaat van ramp heeft ze het ook nog eens aangepapt met de ex van haar vriendin Noelle, en daarom is ze koelbloedig uit Billings House geschopt en hebben al haar vriendinnen haar de rug toe gekeerd. De hele school verdenkt Reed van de moord op Cheyenne, waardoor zelfs de eerstejaars meisjes haar geen blik waardig meer gunnen. Reed lijdt een eenzaam bestaan en probeert het met man en macht weer goed te maken met bitchy Noelle. Dat Noelle haar als rot vuil behandelt lijkt Reed niet op te merken en ze hangt als een ziekelijke fan aan Noelle''s lippen, vurig hopend op vergiffenis. Dat begint me eerlijk gezegd wel een beetje te irriteren aan het boek. Noelle wordt afgeschilderd als een gevoelloze robot en er valt geen greintje respect voor haar op te brengen, maar toch probeert Reed koste wat het kost de goedkeuring van Noelle weg te dragen alsof ze één of andere godin is. Ik begrijp die vriendschapsrelatie gewoon niet zo, en het leidt me af van de werkelijke rode draad in het verhaal, waarin Reed haar naam probeert te zuiveren en wil bewijzen wie de werkelijke dader is die Cheyenne heeft vermoord. Met stip bovenaan op haar verdachtenlijstje staat vijand Ivy, die haar ex Josh heeft ingepikt en alle motieven heeft om Cheyenne te vermoorden. Maar naarmate ze dieper graaft in het verleden op Easton, lijken er meerdere verdachten te zijn die een motief hadden kunnen hebben om Cheyenne te doden. Reed is niet meer zeker van haar zaak en is genoodzaakt ook andere Billings meisjes nader te onderzoeken. En dat onthult duistere geheimen en uiteindelijk ook de ontknoping van deze moord. 
Het einde is behoorlijk onverwacht, omdat er geen enkele hint heeft geleid tot deze ontknoping. Dat maakt het boek zeker onvoorspelbaar, maar niet persé spannender. Ik heb werkelijk iedereen verdacht, behalve de daadwerkelijke dader. Het laatste hoofdstuk heb ik inderdaad tandenknarsend, op het puntje van mijn stoel, nagelbijtend uitgelezen, maar ik had eigenlijk gewild dat ik dat het hele boek zou hebben gedaan. Maar omdat alle hints en verdenkingen op niets uidraaiden en ik niet de kans heb gehad om de werkelijke dader te verdenken, bleef ik eigenlijk een beetje onbevredigd achter. Hoewel... die laatste 2 zinnen van het boek zorgen wel weer voor een behoorlijk spannende cliffhanger, waardoor ik deel 9 tóch weer met smart zal opwachten...