De 1000 boeken van Astrid Harrewijn

De afgelopen weken hebben we al een aantal boekenkasten mogen bewonderen van lezeressen. Maar waar Chicklit.nl ook nieuwsgierig naar is, is hoe de boekenkast van een bekende chicklit-auteur er eigenlijk uitziet. Staat Sophie Kinsella daar ook op een eigen plankje of leest zij heel andere boeken? We vroegen het aan niemand minder dan Astrid Harrewijn: bekend van onder andere Ja kun je krijgen, In zeven sloten en Miss Communicatie.
 
1000 boeken
Ik denk dat wij ongeveer 1000 boeken in huis hebben. Die staan niet allemaal in één boekenkast, maar ze staan verspreid door het huis. Tot in de slaapkamer. Daarvan is er maar één boekenkast die écht netjes is. Dat is dus de kast die op de foto staat..

Boeken doe je niet weg
Van alle boeken die ik heb zijn er ongeveer 400 gelezen. Er staan een aantal boeken tussen die ik nooit zal gaan lezen, maar boeken doe je niet weg. Dat is soms best lastig omdat het op een gegeven moment – vanuit ruimte technisch oogpunt – wel een keertje ophoudt. Zeker als je weet dat ik niet echt een rem heb waar het de aanschaf van boeken en schoenen betreft.

Laatst hoorde ik iemand zeggen dat hij al zijn boeken weg ging doen; ze stonden toch wel op zijn e-reader. Ik zou gek worden als ik geen boeken om mij heen had.
 
Ik kan niet lezen als ik zelf aan het schrijven ben
Sinds ik zelf schrijf is er veel veranderd. Ik kan niet lezen als ik een boek aan het schrijven ben. Eerlijk gezegd vind ik dat knap waardeloos, want ik mis het heel erg. Ik lees graag thrillers en romans. Ik ben momenteel bezig in de Vijftig tinten-reeks. Vijftienhonderd bladzijden handboeien, daar ben ik vermoedelijk nog wel even zoet mee.  

Ezelsoren op bladzijde twintig
Boeken lees ik nooit meer dan één keer. Er liggen nog zóveel boeken te wachten om gelezen te worden, dat ik mij de luxe van twee keer lezen niet kan permitteren. Als ik een boek niks vind, stop ik onmiddellijk met lezen. Ik heb heel wat boeken met ezelsoren op bladzijde twintig.
 
De toekomst van boeken
Als ik een boek lees, gebruik ik Usem-notecards als boekenleggers. Daar schrijf ik dan wat notities op en dat kaartje laat ik in het boek zitten. Leuk voor de achterachterkleinkinderen, alhoewel er tegen die tijd waarschijnlijk geen papieren boeken meer worden gelezen. Ik weet zeker dat het papieren boek op een gegeven moment zal verdwijnen. Ik denk dat er veel overeenkomsten zijn tussen de muziekindustrie en de boekenwereld. Cd’s worden nog amper verkocht en datzelfde lot zal het boek treffen. Ik vind dat jammer omdat een boek voor mij meer is dan een verzameling letters. Een mooie cover hoort er voor mij ook bij. En die beleving mis je als je een boek digitaal tot je neemt.

Ik heb zelf geen e-reader maar ik lees wel boeken op mijn iPhone. Dat vind ik heerlijk als ik met de trein reis. Verder ben ik een groot liefhebber van het korte verhaal. Ik denk dat het korte verhaal en digitaal lezen elkaar in de nabije toekomst gaan vinden. Heerlijk toch als je ergens staat te wachten en je even snel een kort verhaal kunt lezen op je e-reader?