I Give it a Year (DVD) RECENSIE

Wow, wat een belachelijk slechte film is I Give It a Year zeg. Geen wonder dat het in Nederland geen bioscoopsucces is geworden. Ik heb al spijt dat ik het mijn arme DVD-speler heb aangedaan. En dan hebben we het nog niet eens over mijn kostbare vrije tijd gehad... Op de cover staat: ‘een nieuwe komedie van de makers van Love Actually, Bridget Jones’s Diary en Notting Hill’, stuk voor stuk films die ik grijs gedraaid heb. Dan kan het al haast niet meer misgaan, zou je denken. Nou, kwam ik mooi van een koude kermis thuis zeg. Het is niet eens meer een tegenvaller te noemen. Eerder een regelrechte afknapper!

Het verhaal is stom, de karakters zijn stom en de humor is stom. En oh… had ik al gezegd dat het stom was? Normaal vind ik de Britse humor juist grappig, maar deze film was zó flauw dat mijn mondhoeken gedurende de hele film geen centimeter bewogen hebben. En die duivenscène, ik zeg één woord: belachelijk.

In I Give It a Year volg je Josh en Nat. Een stel dat tot over hun oren verliefd is en gaat trouwen. Maar sinds ze getrouwd zijn, kunnen ze elkaar eigenlijk niet meer luchten of zien. Het eerder zo verliefde stel lijkt ineens in elkaars vijanden veranderd te zijn. Vrienden hadden dit al zien aankomen (daar Josh en Nat zo’n beetje elkaars tegenpolen zijn) en voorspelden op de bruiloft zelfs al dat het stel het maximaal een jaartje vol zou kunnen houden samen. Maar een jaar lijkt al bijna onhaalbaar. En dan zijn daar ook nog Josh’ oude vriendin Chloe en Nats aantrekkelijke zakenpartner Guy. Gaan de twee het met elkaar uithouden of niet?

Na het zien van de trailer dacht ik dat I Give It a Year een frisse wind zou zijn in het standaard romantische komedie genre. Maar een natte scheet is een betere vergelijking. Op zich is het idee van het verhaal wel grappig, maar eenmaal uitgewerkt is er niets aan. Zo ongeloofwaardig! Hoe kun je nu de ene maand nog smoorverliefd zijn en elkaar de volgende maand intens haten? Dit is wel erg zwart-wit. Daarnaast kon ik voor geen van de personages sympathie opbrengen en ben ik er nu achter gekomen dat dat voor mij wel gewenst is bij een film. Tot slot kon ik niet echt in het verhaal komen en had ik het gevoel dat als ik de eerste en de laatste 10 minuten van de film alleen had bekeken, ik hetzelfde zou weten als dat ik nu doe. De film loopt precies zoals je verwacht, geen enkele verrassing. En de scènes die nog een beetje grappig zouden kunnen zijn, waren al verklapt door de trailer. Ik zeg: niet doen.

Heb jij I Give It a Year gezien? Zo ja, wat vond je ervan?