Silver Linings Playbook (DVD) RECENSIE

Soms gaat het leven van een recensent niet over rozen. Bijvoorbeeld als je net een film hebt gekeken waarover andere recensies unaniem heel lovend zijn, terwijl jij het nogal middle of the road vond… Maar eerlijk is eerlijk, het acteerwerk is subliem. Ook verdient de film complimenten voor de manier waarop psychische problemen in beeld worden gebracht! Erg verfrissend dat de hoofdpersonen zelf er nogal laconiek mee omgaan, en dat het er niet te dik bovenop ligt.

Pat betrapte zijn vrouw met zijn collega, en maakte zijn collega op niet mis te verstane wijze duidelijk dat hij daar niet blij mee was. Hij wordt vervolgens opgenomen in een inrichting. Na acht maanden wordt hij opgehaald door zijn moeder. Vroegtijdig, want hij voelt zich nog verre van prima. Pat trekt weer in bij zijn ouders en dat valt voor alle partijen niet mee. Zijn vader is vooral bezig met gokken op sportwedstrijden, maar breekt later in de film omdat hij het moeilijk vindt om een band met Pat op te bouwen. Voor Pat zijn op dat moment twee dingen belangrijk: het zoeken naar lichtpuntjes in het leven, en het terugwinnen van zijn vrouw. Hij ontmoet Tiffany, die zijn vrouw kent, en hij ziet haar als een middel om in contact te komen met haar. Tiffany vraagt daar echter wel wat voor terug, namelijk zijn deelname aan een danswedstrijd. Daardoor spreken de twee elkaar veel, en eerst heeft Pat het vooral over zijn vrouw. Hierdoor merkt hij niet dat er ondertussen iets aan het opbloeien is tussen hem en Tiffany.

De arme Tiffany wordt dan ook bij tijd en wijle nogal bot door hem behandeld, terwijl ze zelf ook kampt met de nodige issues. Gelukkig komt uiteindelijk alles wel op zijn pootjes terecht. Jammer daarbij is alleen dat het moment waarop Pat dan ein-de-lijk zijn vrouw weer spreekt, je daar als kijker erg weinig van mee krijgt. Terwijl dat toch wel een moment is waar je geacht wordt naartoe te leven tijdens de film. Ook is het einde van de film wat raar omdat de hele film wat ‘rauw’ is, terwijl het in de laatste minuut toch nog een typisch romkom-slot wordt. Dat rauwe lijkt een trend te zijn, zoals je ook ziet in bijvoorbeeld de tv-serie Girls. Je moet ervan houden, dat hele realistische. Zelf heb ik er niets op tegen als in films en op tv de boel een beetje mooier wordt gemaakt… het echte leven maken we tenslotte zelf al wel genoeg mee!

Silver Linings Playbook komt wat traag op gang. Er zijn veel zeer gespannen dialogen tussen de personages, terwijl er weinig daadwerkelijk gebeurt. Die balans had wel wat meer in evenwicht mogen zijn naar mijn bescheiden mening. Tenslotte kwam de film wat moraalridderig over ten opzichte van medicatie bij psychische problemen. Sporten is beter dan pillen lijkt het motto, en dat werd een tikje teveel onder de aandacht gebracht.

Hoe vond jij het acteerwerk in deze film?