Recensie: Hotel Transylvania 2 RECENSIE

Als Dennis, het zoontje van Mavis en Johny, zij vampier en hij mens, geen vampier lijkt te zijn probeert opa Dracula er alles aan te doen om zijn vampiervaardigheden te ontwikkelen. Mavis daarentegen twijfelt steeds vaker aan de veiligheid in het hotel en denkt aan verhuizen naar een plek zonder monsters waar Dennis veilig kan opgroeien tussen de mensen.

Dracula overtuigt Johny om Mavis mee te nemen naar zijn ouders en haar te laten ontdekken hoe alles er aan toe gaat bij de mensen. Intussen let hij op Dennis en neemt hem samen met enkele mede-hotelbewoners mee naar het zomerkamp waar hij als kind zelf zijn vampiervaardigheden verder ontwikkelde.

Mavis ontdekt al snel wat haar vader allemaal achter haar rug uitvoert en haast zich terug naar huis. Intussen staat haar besluit vast, na Dennis zijn verjaardag gaan ze verhuizen…

In het begin van de film krijg je in het kort een terugblik naar de eerste film te zien, dit zorgt ervoor dat je het verhaal van de tweede film perfect kan volgen zonder de eerste film gezien te moeten hebben. In tegenstelling tot veel vervolgdelen, die een stuk minder goed zijn dan de eerste film, vond ik deze enorm goed. Hij is geschikt voor kinderen maar ook volwassenen kunnen er met plezier naar kijken omdat hij vol zit met geweldige humor.

De film zit boordevol leuke en grappige personages die allemaal hun typische kenmerken hebben maar tegelijk ook verrassend uit de hoek kunnen komen. Dracula is bijvoorbeeld een stoere vampier maar tegelijk ook heel gevoelig en bezorgd.

Tegenwoordig worden tekenfilms en animatiefilms heel mooi gemaakt en daar is Hotel Transylvania 2 ook weer een goed voorbeeld van. De kleuren, animaties en geluiden zijn echt prachtig. Je merkt als kijker echt dat het de filmmakers veel werk heeft gekost.

Wat de film extra leuk maakt is dat bekende dingen worden omgevormd om te passen in de wereld van vampiers en monsters, bijvoorbeeld een slaapliedje waarin enge woorden gebruikt worden op het lieve, schattige bekende deuntje van “Twinkle twinkle little star”.

Van de eerste tot de laatste minuut heb ik hard gelachen, de grapjes zijn echt grappig en de hilarische momenten blijven elkaar opvolgen. Het is duidelijk dat de filmmakers niet alleen wilden inspelen op kinderen maar ook op hun ouders.

Deze film krijgt van mij 4 hartjes. Hij is super grappig en je ziet dat er veel werk aan is geweest om hem te maken. Omdat ik al eerder andere animatiefilms zag die nog net ietsje beter waren, krijgt hij van mij geen vijf hartjes. Verder was het de beste vervolgfilm, binnen de animatiefilms, die ik ooit zag en zou ik ook een derde deel kijken mocht deze ooit gemaakt worden.