Recensie: A Walk in the Woods RECENSIE

A Walk in the Woods is geen zoetsappige komedie waarbij het draait om het veroveren van het meisje of het krijgen van een relatie met de man van je dromen. Nee, in deze komedie staat de bromance tussen Bill Bryson en Stephen Katz centraal. Twee oude vrienden die samen de Appalachian Trial willen lopen. 

Nadat Bill Bryson wordt uitgenodigd voor een begrafenis, wil hij meer uit het leven halen. Hij besluit impulsief dat hij de Appalachian Trial wil lopen, een ongehoord lange wandelroute door verschillende staten in Amerika van een schamele 3000 kilometer. De gemiddelde fitte twintiger haalt het einde van de route niet eens, toch houdt dit Bill niet tegen om de uitdaging aan te gaan. Van zijn vrouw Catherine mag hij dit geintje niet in zijn eentje doorzetten. Zijn oude jeugdvriend Stephen Katz, van wie hij verschilt als dag en nacht, is gek genoeg om hem hierbij te vergezellen. 

Laat ik beginnen met: wat een fantastische film! Er is in lange tijd geen film geweest die je lachspieren zo traint als deze! Sommige grappen zijn niet de meest originele, bijvoorbeeld een stapelbed dat in elkaar zakt waardoor een flinke lading over zich heen krijgt. Toch weten de filmmakers het op zo’n manier in te zetten dat lachsalvo’s niet uitblijven.  De simpliciteit, wat volgens sommigen een nadeel is aan deze film, zorgt er juist voor dat ik hem waardeer en het een lekkere wegkijk- en feelgood film is. 

Ook kon ik niet ophouden brullen wanneer een erg irritante dame de twee oude mannen wil vergezellen en ze haar proberen te dumpen. De twee mannen op leeftijd denken dat ze de vrouw wel voor kunnen blijven, maar met een conditie van nul, blijkt dit toch een moeilijker karwijtje wat toch weer voor een aantal lachsalvo’s zorgt. Maar ook de knulligheid en onwetendheid van de twee mannen die de pittige wandeltocht willen afleggen zorgen voor hilarische momenten. 

De film is een heerlijke feelgood film, maar kent geen speciale wendingen of interessante ontwikkelingen. Hierdoor blijft het verhaal wel wat oppervlakkig en ga je niet echt de diepte in met de twee oude vrienden die verschillen als dag en nacht. Zo heb je de succesvolle vader met drie kleinkinderen (+ nog een opkomst) die tig boeken heeft geschreven en heb je daartegenover de man die nergens echt in slaagde met een drankprobleem en wie bovendien wel wat wegheeft van een zwerver. Je ziet dat de karakters wel een beetje groeien, maar echt diepe gesprekken hebben de twee niet. 

Het acteerwerk in deze film is sterk. Maar wat verwacht je ook van een degelijke cast. Robert Redford enNick Nolte zetten een geweldig komisch duo neer. Maar ook sterke actrices als Emma Thompson en Mary Steenburgen die een bijrol in de film wisten te bemachtigen, zetten een goede prestatie neer. Ook Kristen Schaal, die de rol van irritante betweter op zich nam, deed het erg goed. 
Ik raad deze film dan ook aan iedereen aan die fan is van komedie!  Ik vind het heel tof van de filmmakers dat ze laten zien dat ook oudere acteurs een luchtige komedie kunnen maken en ze niet alleen maar verschijnen in stoffige drama’s.