Recensie: NCIS New Orleans - Seizoen 1 RECENSIE

NCIS New Orleans is de tweede spin-off van de succesvolle Amerikaanse serie NCIS. In dit eerste seizoen van de serie, dat zich afspeelt in het New Orleans van na orkaan Katrina volgen we special agent Dwayne Pride en zijn team in het oplossen van diverse marine-gerelateerde misdaden. Samen met zijn charmante rechterhand LaSalle, nieuwkomer en briljant ondervraagster Meredith Brody en de rest van zijn team probeert hij de straten van The Big Easy veilig te houden. 

Het seizoen begint met een dubbele pilot-aflevering, Crescent City 1 & 2, een cross-over tussen NCIS en NCIS New Orleans, waarin oude bekenden zoals Gibbs afreizen naar New Orleans om officer Pride te helpen met het oplossen van een zaak. Daarna volgen 23 afleveringen waarin we team New Orleans volgen, dat te maken krijgt met diverse zaken.

In aflevering 1 & 2 is het een beetje alsof je uitgenodigd bent op een feestje waar iedereen elkaar kent en herinneringen ophaalt waarvan jij niets afweet. Agenten Pride en Gibbs kennen elkaar nog van vroeger en blikken hier veelvuldig op terug. Niet zo’n sterk begin helaas, maar na deze twee afleveringen begint NCIS New Orleans pas echt. De afleveringen die volgen zijn vlot en worden met iedere aflevering beter. De sympathieke Pride, (een rol van Scott Bakula) en de gevatte LaSalle en Brody zetten onmiddellijk sterke personages neer. De acteurs lijken met iedere aflevering beter op elkaar ingespeeld en dat komt de serie ten goede. De enige die wat dat betreft wat achterlopen zijn lijkschouwer Loretta, die iedere aflevering meerdere malen haar wenkbrauwen optrekt en haar assistent, wiens acteerprestaties niet heel sterk zijn. De serie volgt dezelfde formule als NCIS, dus daar geen verassingen. Er wordt een misdaad gepleegd, het team doet onderzoek, gaat even de verkeerde kant uit, vindt dan met behulp van hun technisch team dé aanwijzing en lost de zaak op. Ook heeft de serie dezelfde (aangename) humor als het origineel.

Tot zover dus niks nieuws onder de zon van Louisiana en dit blijft een succesvolle formule, maar juist door de setting in het uiterste zuiden van de Verenigde Staten onderscheid NCIS New Orleans zich van zijn grote broer. De serie ademt de sfeer van New Orleans, met een fijne bijrol voor de heerlijke muziek uit deze streek (waar je overigens wel van moet houden, net als van het accent van bijv. LaSalle). De serie is minder hightech dan NCIS, maar dat past juist heel goed. En waar anders dan in New Orleans vind je nu een lichaamsdeel in een grote berg garnalen?

In de eerste helft van het seizoen mist er een beetje een rode draad in het verhaal en hebben Pride en zijn team vooral te maken met opzichzelfstaande zaken die niet al te ingewikkeld zijn, maar halverwege zorgt een aantal spannende gebeurtenissen en plotwendingen ervoor dat je tot het einde van het seizoen wilt blijven weten hoe het afloopt met het team. Kan Pride zijn geliefde New Orleans én zijn team veilig houden?

Ik ben redelijk enthousiast over dit seizoen. Dit komt vooral door de zeer sympathieke personages, de fijne sfeer onderling en in de stad en de, zeker in het laatste deel van de serie, intrigerende zaken. Het is weer eens wat anders dan de vele series die zich afspelen in NY en LA. Het duurt wel even voor de serie op volle sterkte is, maar eenmaal daar doet deze niet onder voor het normale NCIS.