Recensie: Zootropolis RECENSIE

Zootropolis, of Zootopia zoals het de film ook wel wordt genoemd, gaat over het optimistische, maar ietwat naïeve plattelandskonijntje dat haar biezen pakt en naar de grote stad vertrekt om daar aan de slag te gaan als officier. Judy was de beste van haar klas, maar wanneer ze aan de slag gaat bij de politie, merkt ze dat het niet zo makkelijk is om de eerste konijn bij de politie te zijn. Ze wordt ingezet om de parkeerkaartjes te controleren. Daar heeft ze geen zin in, dus ze grijpt de kans om zelf een zaak op te lossen. Hiervoor moet ze alleen wel samenwerken met een vos. En vossen… die schijnen niet van die betrouwbare dieren te zijn. 

Een film over dieren die kunnen praten, op twee poten lopen (of moeten we al benen zeggen) en de wereld gaan redden, kennen we inmiddels al wel. Maar de makers van Zootropolis weten er toch een originele spin aan te geven. Met treinen die verschillende instapdeuren hebben voor verschillende groottes dieren en vossen die met konijnen omgaan alsof ze helemaal niet als prooi worden gezien, lijkt Zootropolis idyllisch. Toch blijkt het snel schijn te zijn wanneer je ziet dat het Zootropolis politiekorps met officier Judy Hopps omgaat alsof ze slechts een hulpje is. En daar begint het echte verhaal. 

Het verhaal is aandoenlijk en inspirerend tegelijk. Judy wil niet alleen het politiekorps laten zien dat ze meer waard is, maar ook haar ouders die haar altijd voorhielden niet te groot te dromen. Het is een ander verhaal dat we tot nu toe hebben gezien van Disney. Originaliteit wordt verkregen door de verschillende diersoorten die samenwerken en allemaal met elkaar omgaan in vrede. Het verhaal wordt interessant gemaakt door de roofdieren die plotseling hun jagersinstinct terugkrijgen. Het is aan Judy en haar vossenmetgezel om dit op te lossen.

Niet alleen is de film vermakelijk, maar het traint ook je lachspieren. Bepaalde momenten in de film waren zo hilarisch dat de tranen van je wangen biggelden. Zo had je de langzame luiaard die voor hilarische stukjes zorgde. Waar Disney ook weer met vlag en wimpel in slaagde, was een film maken die voor zowel jong als oud leuk was. De kinderen kijken geboeid naar de vrolijke dieren die spannende dingen meemaken en de ouderen genieten van het verhaal. 

Je kunt merken dat de filmmakers er tijd in hebben gestoken om een sterke cast te vinden. De acteurs van de film waren perfect gecast, met name Ginnifer Goodwin. Een betere stem voor het optimistische konijntje kon je je niet indenken. Maar ook die van Jason Bateman paste perfect bij de sluwe vos. Maar ook de minder bekende stem van Jenny Slate paste perfect bij het op het eerste gezicht lieve schaapje Bellwether. Terwijl ze praatte klonk het al bijna alsof ze als een schaap aan het blaten was.