Recensie: The Family Fang RECENSIE

De ouders van Annie (Nicole Kidman) en Buster (Jason Bateman) zijn beroemde kunstenaars. En niet zomaar kunstenaars, maar hele bijzondere. In de kindertijd worden Annie en Buster regelmatig betrokken bij bizarre en soms grappige scenes die zij neerzetten op openbare locaties. Wegens een maf voorval van Buster zijn kant keren beide kinderen als volwassenen terug naar het ouderlijk huis. De afgelopen jaren hebben Annie en Buster geprobeerd om weg te komen van de kunstcreaties van moeder en vader, maar bij terugkomst worden ze al gauw volledig meegezogen… als dan ook nog hun ouders verdwijnen, wordt het al helemaal mysterieus.

The Family Fang, gebaseerd op het gelijknamige boek, is een zeer bijzondere familie. Tijdens de opening van de film, waarin je een van de ‘kunstwerken’ van de familie ziet in een bank, is de toon gelijk gezet. Een stunt als deze, waarbij een overval wordt gefaket, laat zien dat de familie Fang het woord ‘bijzonder’ naar een heel nieuw level tilt. Deze stunts worden geweldig neer gezet door moeder, vader (gespeeld door Christopher Walken) en de acteur en actrice die de kinderversies van Annie en Buster spelen.

De stunts en personages zijn, hoe bizar ook, gelijk geloofwaardig. Ook heeft Jason Bateman als regisseur zijnde een mooie balans weten te vinden tussen hilarisch en droevig. Haarfijn wordt duidelijk gemaakt hoe Annie en Buster zich voelen, naarmate zij ouder worden en hoe zij de dupe zijn van de continue drive van de ouders om een shockerend kunstwerk neer te zetten. Deze drive gaat namelijk ten koste van alles, ook van het welzijn van de lieve zoon en dochter.

Dat zoon en dochter als volwassenen dan ook een beetje excentriek zijn is dan ook geen verrassing. Kidman en Bateman zetten deze rare snuiters redelijk neer. Wanneer zij meer emoties hadden laten zien, was de kijker nog meer met ze als volwassenen gaan meeleven en niet alleen wanneer we de scenes van Annie en Buster als kind zien. Kidman en Bateman blijven vrij aan de oppervlakte, waardoor een echte kijk in hun karakter en emotie er niet in zit.

En dan verdwijnen de beide ouders van Annie en Buster. De spanning en het mysterie begint. Alles wat daarvoor gebeurde, voelde als een intro, en nu begint het echte werk. Zo voelde het voor mij als kijker. Bij het ontstaan van dit mysterie begint het interessant te worden. Net als de kinderen Annie en Buster komen er allerlei gedachten op bij de kijker: De ouders zijn overduidelijk in staat tot ludieke stunts, zou deze verdwijning op een stunt zijn? Of, zou er echt iets gebeurd zijn en maakt de politie zich terecht zorgen over deze mensen? Een prachtig plot is geboren! En dan… wordt dit plot binnen korte tijd de grond in geboord en is de film afgelopen.

Al met al wordt er prima geacteerd door het hele team van The Family Fang en in het bijzonder blijft de film overeind dankzij Christopher Walken. Het plot is interessant en het verhaal is origineel en intrigerend. Echter, de film is afgelopen, wanneer de kijker zojuist het gevoel krijgt dat de film ‘nu echt gaat beginnen’. Een gemiste kans!