Recensie: Vele hemels boven de zevende RECENSIE

Recensie: Vele hemels boven de zevende

De film Vele hemels boven de zevende is gebaseerd op de gelijknamige debuutroman van Griet Op de Beeck. De schrijfster heeft ook het scenario voor deze film geschreven. Dit drama gaat over een familie, waarvan elk familielid worstelt met zijn eigen problemen en geheimen. Soms lijken de dingen zelfs zo erg dat je niet meer verder lijkt te kunnen.

Het basisverhaal van de film is herkenbaar: een familie waarin elk familielid zijn eigen verhaal en problemen heeft. Zo is Elsie niet blij met haar huwelijk met Walter en wordt ze verliefd op kunstenaar Casper. Lou worstelt met haar eigen tienerproblemen en heeft moeite met het aarden op de middelbare school. Ook zus Eva heeft haar problemen, want zij wil het altijd  iedereen naar de zin maken en cijfert daarbij zichzelf weg.

Vele hemels boven de zevende is een film die ontroert, je ziet de persoonlijke worstelingen van alle personages. Als kijker leef je met name mee met Eva, die iedereen wil helpen en daarbij zichzelf vergeet. Daarnaast trekt ze ook nog verkeerde mannen aan en lukt het haar niet de ware liefde te vinden, wat er dan ook nog door haar moeder en zus ingewreven wordt. Eva is een mooi karakter in deze film en actrice Brit van Hoof, die deze hoofdrol vertolkt, weet te overtuigen. Ze laat zien dat Eva tegenover anderen de schijn ophoudt en altijd lacht om anderen te laten denken dat het wel goed met haar gaat. Ze vindt dat mensen zich niet moeten aanstellen, want er zijn altijd mensen die het nog slechter hebben. Maar eigenlijk gaat ze gebukt onder haar mislukte liefdesleven, haar drinkende vader en overheersende moeder, die gespeeld wordt door Viviane De Muynck. Dit komt naar boven in de gesprekken die zij voert met haar psycholoog.

Dat Griet Op de Beeck het scenario voor de film heeft geschreven zie je terug in de psychologische volzinnen die soms uitgesproken worden door de personages. De uitspraak die daarbij het meeste bijblijft is de wijsheid van Lou na een uitspraak van haar opa: 'De kunst van het leven is volgens mij niet te rap content te zijn met wat ge hebt, want hoe kan het anders ooit beter worden?'. Het zet haar moeder en de kijker in ieder geval even aan het nadenken.

Vele hemels boven de zevende is geregisseerd door Jan Matthys. Hij brengt de emoties van de personages puur en echt in beeld, door gebruik te maken van close-ups van de gezichten van de acteurs. Hierdoor komen de emoties van de personages dichtbij en voel je de spanning en het verdriet tijdens de scènes. De soundtrack van de film is Kom Terug van de Nederlandse singer-songwriter Spinvis. Met deze muziek en de bijbehorende shots weet de regisseur een melancholisch gevoel te creëren dat bijdraagt aan de beleving van de film.

In de film zie je de worstelingen bij de verschillende personages, want ben je tevreden met wat je hebt of ga je op zoek naar meer? En is het beter je gevoelens bij je te houden, of kun je ze beter uitspreken? Tegen het einde van de film lopen de spanningen op en volgt er een climax. De film eindigt behoorlijk abrupt en onverwacht, waardoor je als kijker geschokt bent. Toch is geprobeerd de kijker niet alleen verdrietig achter te laten, maar toch hoop te geven met de laatste filmbeelden. Toch blijf je als kijker wat onthutst naar de aftiteling kijken omdat de film niet eindigt met een happy end.

Recensie: Vele hemels boven de zevende