Recensie: Tiere RECENSIE

Recensie: Tiere

Tiere (Animals) is een Duits gesproken filmhuisfilm waarvan het onderwerp lastig is uit te leggen in een aantal zinnen. Greg Zglinski heeft deze film geregisseerd, zijn eerdere films zijn niet te vergelijken met dit mysterieuze verhaal. Anna, een kinderboekschrijfster vermoed dat haar man vreemdgaat met de bovenbuurvrouw Andrea. Ze ziet het door de vingers, want het koppel gaat voor een lange periode samen naar Zwitserland. Hij om nieuwe recepten te ontdekken, voor zijn beroep als kok. Zij om een nieuw boek te schrijven, dit keer voor volwassenen. Als ze samen over een landweggetje rijden, komen ze in botsing met een schaap. Dit gebeurt terwijl ze een spelletje spelen waarin ze verschillende dieren met een bepaalde letter moeten noemen. Na dit ongeluk begint de film pas echt. De tijd en werkelijkheid lijken niet meer te vertrouwen, en de kijker wordt keer op keer op het verkeerde been gezet.

Het surrealistische verhaal van Tiere draait om de ondergang van dit koppel. Anna en Nick zijn nauwelijks nog in staat om effectief met elkaar te communiceren. Het lukt hun niet meer om rekening met elkaar te houden en hoewel ze misschien nog van elkaar houden lukt het ze niet dat op elkaar over te brengen. In combinatie met de gebeurtenissen die elkaar beginnen te overlappen, de tijd die niet meer chronologisch loopt en de tegenstrijdige ervaringen van Anna en Nick maakt dit tot een moeilijk volgbare film. Het is voor de kijker niet mogelijk het gehele verhaal te doorgronden, maar dat is ook niet perse nodig. Door de vreemde gebeurtenissen, die soms wel en soms niet als een puzzel in elkaar vallen, bouwt er een verwarrende spanning op. Zowel het koppel, als de kijker kan niet meer differentiëren wat nu waar gebeurt is en wat niet. Wanneer de pratende kat uit het kinderboek van Anna opduikt, krijgt de film nog een extra bizar tintje. Er zijn moorden, en ongelukken, er is een stalker en een zelfmoord. Maar wat er nu echt is, en wat er alleen in de dromen van het spel gebeurt is voor de kijker zelf te bepalen. Een extra verwarrend element is de actrice Mona Petri, die maar liefst drie rollen vertolkt. Hierdoor wordt de waarheid nog eens extra vloeibaar.

Tiere is met recht een bizarre film te noemen. Het gehele verhaal is niet te doorgronden, maar er hangt een voelbare spanning gedurende de hele 95 minuten die deze film beslaat. Tijd en realiteit zijn niet wat het lijkt, waardoor de kijker keer op keer verrast wordt met een bizarre wending. Allesbehalve voorspelbaar deze film, maar daarbij ook niet compleet bevredigend. Het wordt nooit precies duidelijk wat nu waar is en niet, waardoor de kijker verrast, maar verward achterblijft. 

Recensie: Tiere