Recensie: Fahrenheit 451 RECENSIE

Recensie: Fahrenheit 451 

De een is beledigd door dit boek, de ander door dat boek. Dan gewoon allemaal afschaffen. Een gek idee? In Fahrenheit 451 is het de realiteit in een niet eens zo heel verre toekomst. Guy Montag (Michael B. Jordan) werkt voor het totalitaire regime dat bijna alle boeken in de ban gedaan heeft. Hij is brandweerman, maar hij heeft nog nooit een brand geblust. In plaats daarvan spoort hij met zijn team illegale boeken op, om ze daarna voor het de oog van een zo groot mogelijk publiek te verbranden. Montag lijkt een glansrijke carrière voor zich te hebben als mogelijk opvolger van zijn mentor, kapitein Beatty (Michael Shannon). Tot hij begint te twijfelen aan wat het is waar hij nu precies mee bezig is.

Fahrenheit 451 van regisseur Ramin Bahrani begint heel spectaculair. In flinke close-up zien we de een na de andere openingspagina van bekende boeken in vlammen opgaan, iets dat iedere boekenliefhebber aan het hart zal gaan. In combinatie met de spannende muziek trekt het je direct de duistere sfeer van de film in. Origineel is Fahrenheit 451 een boek van Ray Bradbury uit 1953, in 1966 ook al eens verfilmd door François Truffaut. Maar je kunt je in deze tijd van ‘fake news’ goed voorstellen waarom de filmmakers dachten dat dit verhaal over het beïnvloeden van de publieke opinie opnieuw verteld moest worden.

Helaas pakt dat minder goed uit dan het begin van de film lijkt te beloven. Oké, Michael Shannon is sterk als altijd in zijn rol als de bevelen blaffende kapitein Beatty. Maar Michael B. Jordan kan minder uit de voeten met zijn rol. Zijn personage komt amper uit de verf. Waarom gaat hij ineens twijfelen aan de wereld waarin hij leeft en carrière maakt als ordebestrijder? Welke impact heeft zijn verleden op zijn heden? Wat het nut is van de romance met informant Clarisse, die trouwens ook weinig achtergrondverhaal krijgt? Geen idee. Jordan brengt het niet over en het script geeft geen ruimte voor enige toelichting op waar we naar kijken. Een gemiste kans, die maakt dat Fahrenheit 451 flink op afstand blijft.

Daarmee komt de film eigenlijk niet verder dan de spannende opening, wat eigenlijk best jammer is. Het uitgangspunt van een wereld zonder boeken en mensen die zich daartegen verzetten, is prikkelend. Bahrani weet de toekomst ook bijzonder in beeld te brengen, bijvoorbeeld met journaaluitzendingen die geprojecteerd worden op de wolkenkrabbers in het stadscentrum. Maar als je constant ‘spannende muziek’ moet toevoegen om te laten zien dat je film spannend is, dan is er echt iets mis. Fahrenheit 451 kun je dan ook prima overslaan.

Recensie: Fahrenheit 451