Recensie: Police RECENSIE

Recensie: Police

Virginie is politieagente in Frankrijk. Zoals algemeen bekend is het voor vrouwen in deze mannenwereld nog altijd hard aanpoten. Helemaal als je je hoofd er eigenlijk niet bij kan houden. Virginie en haar collega Aristide kunnen heel de dag al niet met elkaar overweg, terwijl ze normaal gesproken juist zo goed met elkaar kunnen opschieten. Virginie neemt als uitvlucht een extra nachtdienst aan, maar tot overmaat van ramp stapt Aristide ook in de auto. Zullen ze tijdens deze nachtelijke rit hun problemen uitspreken of groeien ze uit elkaar?

Police is een verfilming van de gelijknamige roman van Hugo Boris die in 2016 goed werd ontvangen in Frankrijk. Het is een echte dramafilm. Hoewel de titel en de setting agressie of misdaad lijken te insinueren, wordt er geen schot gelost. Police is geen schreeuwerig drama, maar drukt juist het gevoel van machteloosheid en angst uit. 

De personages in Police nemen allemaal hun problemen mee naar het werk. Vervolgens plaatst Anne Fontaine die problemen als het ware "in perspectief" door deze te vergelijken met de problemen van de asielzoeker die ze die nacht moeten vervoeren. De film wisselt heel tactisch van perspectief tussen de personages, je ziet letterlijk hetzelfde verhaal door de ogen van Virginie, Erik, Aristide en Asomidin. Hierdoor krijg je als kijker een uniek inzicht in de beweegredenen van de personages, wat normaal gesproken veel lastiger is bij films ten opzichte van boeken. 

De acteurs passen goed bij hun rol en weten deze dan ook met overtuiging over te brengen op de kijker. Hierdoor komen de emoties nog beter over. Zoals bijvoorbeeld de angst die Peyman Moaadi in de rol van de asielzoeker Asomidin Tohriov uitstraalt. Maar ook Omar Sy, bekend van Intouchables, is goed gekozen als charmante tegenspeler van Virginie Elfira. In de flashbacks weet hij precies de juiste sfeer uit te drukken, waardoor met weinig informatie toch een volledig beeld wordt geschept. Virginie maakt het af door haar ingewikkelde rol met precisie over te brengen. Ze laat haar karakter tot leven komen door de kijker mee te nemen in de emoties en de problemen van Virginie.

Samengevat is Police een interessante (psychologische) dramafilm. Er is relatief weinig actie, maar er gebeurt genoeg om de aandacht van de kijker vast te houden. Door het uitstekende acteerwerk weten de acteurs hun rollen geloofwaardig over te brengen en de emoties op bewonderenswaardige wijze uit te drukken zodat het de kijker raakt.

Recensie: Police