Recensie: Deadly illusions RECENSIE

Recensie: Deadly illusions

Wanneer bestsellerauteur Mary Morrison de lucratieve opdracht krijgt om een nieuw boek te schrijven, gaat ze op zoek naar een nanny voor haar tweeling Sam en Alexandra. Met Grace denkt ze de perfecte nanny gevonden te hebben. Al snel blijkt dit echter verkeerd gedacht. De lijn tussen fictie en realiteit begint te vervagen.  Wat is echt en wat is ontstaan in de verbeelding van schrijfster?

Deadly illusions duurt anderhalf uur. Door de erotische scènes krijgt de film het label +16. De film is geregisseerd door Anna Elizabeth James. Zij schreef tevens het scenario. De hoofdrol is weggelegd voor actrice Kristin Davis. Zij is vooral gekend door haar rol als Charlotte in Sex and the City. Ditmaal slaagt Kristin Davis er niet in om een geloofwaardig personage neer te zetten. Haar acteren is emotieloos en geforceerd. Al vanaf de eerste scènes heb je het gevoel dat Mary Morrison acteert. Ze komt niet over als een schrijfster, een vrouw van vlees en bloed. Dermot Mulroney geeft gestalte aan Tom Morrison, de echtgenoot van Mary. Hem kennen we onder meer van de films My Best Friend's Wedding, The Wedding Date en Young Gun. Grace wordt gespeeld door actrice Greer Grammar. Haar ken je misschien van de serie Awkward.

Het verhaal in Deadly Illusions is voorspelbaar. De makers slagen er niet in om te verrassen. Er zit geen tempo in de gebeurtenissen waardoor het moeilijk is om te blijven kijken. De hoofdrollen worden neergezet als weinig originele typetjes en slagen er niet eens in om deze met overtuiging neer te zetten. De 'slechterik' komt na een uur film uit het niets tevoorschijn en lijkt geen link te hebben met de eerdere opbouw van het verhaal. In het laatste half uur van de film draait alles plots 360° en lijken de makers nog alle vakjes te willen aanvinken om als thriller gezien te worden.

Door deze vreemde twist en dankzij de ongeloofwaardige acteerprestaties en de zwakke verhaallijn is dit een film om snel weer te vergeten. Wie gelooft er werkelijk dat een sollicitant een boek gaat zitten lezen wanneer haar mogelijke werkgeefster thee zet?

Met de beschikbare ingrediënten hadden de makers een goede psychologische thriller kunnen neerzetten. Ze zijn echter niet geslaagd in hun opzet en hebben zich laten vangen aan voorspelbaarheid en torenhoge clichés. Een gemiste kans.

Recensie: Deadly illusions