Recensie: Doors RECENSIE

Recensie: Doors

Doors begint met allemaal verontrustende telefoontjes naar het alarmnummer. Niemand weet wat hem of haar overkomt, maar beangstigend is het wel. De muziek zwelt aan. Zo is het de bedoeling dat je direct in de film gezogen wordt. Er is duidelijk iets aan de hand waar een verhaal over te vertellen is. Vier verhalen blijkt later zelfs, gemaakt door verschillende filmmakers.

De mysterieuze situatie waar de film(s) om draait (draaien), is het verschijnen van miljoenen vreemde deuren. Die deuren lijken meer op wandtapijten, met lange kriebelige statische haren die mensen naar zich toe lokken. In het eerste verhaal volgen we vier schoolkinderen, die moeten nablijven op het moment dat de deuren op aarde verschijnen. Vervolgens schakelen we over naar een team onderzoekers, 'kloppers' genaamd, die proberen te achterhalen wat de deuren precies zijn. Want miljoenen mensen zijn door de deuren heen gegaan en nooit meer teruggekomen. Het derde verhaal gaat over een zonderlinge man, die op eigen houtje onderzoek doet. Tot slot maken we kennis met de presentator van een soort complottheorieënshow, wiens commentaar op de situatie de verschillende verhalen aan elkaar praatte.

Wat Doors goed doet, is een mysterieuze sfeer oproepen. De combinatie van muziek, close-ups en verwarrende communicatie maakt dat je in verhaal één snapt dat mensen verleid worden door de deuren heen te stappen. En in verhaal twee krijgen we een beklemmend kijkje in de wereld achter een deur, waar de 'kloppers' geconfronteerd worden met hun diepste angsten. Hoewel juist daar de motieven van de onderzoekers om door de deur heen te gaan, onbekend blijven. De magie zwakt af in verhaal drie en vier, al zijn de natuurbeelden van verhaal drie mooi en is de vorm van verhaal vier origineel als afsluiter.

Zo is Doors vooral een verzameling van verschillende verhalen van verschillende makers, zonder dat dat ergens duidelijk wordt aangegeven. Misschien was die waarschuwing vooraf wel handig geweest. Want als kijker ben je lang op zoeken naar de logica tussen de verschillende delen. Wie is wat, wat hebben ze met elkaar te maken en vooral: wat is de boodschap? Bij vlagen voelt Doors als aanklacht tegen overconsumptie, milieuvervuiling en het verwoestende effect dat de mens op de aarde heeft. Verhaal drie vertelt ook dat de deuren naar de aarde gekomen zijn om de mensheid te verversen. Of zijn het die prachtige natuurbeelden tussendoor waardoor dat idee van die achterliggende boodschap ontstaat?

De verschillende filmmakers die aan Doors hebben meegewerkt, lijken met deze compilatie de kans te hebben gekregen te laten zien wat ze in hun mars hebben. Maar als totaalplaatje zijn de losse verhalen te kort en is de samenhang te mager. Als kijker smacht je juist naar antwoorden, maar blijf je na de laatste minuut van Doors toch vooral achter met de vraag waar je nu precies naar hebt zitten kijken.

Recensie: Doors