Recensie: Sweet Tooth RECENSIE

Recensie: Sweeth Tooth

Sweeth Tooth is een ietwat eigenaardige serie. Maar meer in: vreemd, maar wel erg goed. Het start met een virus die ervoor zorgt dat de hele wereld sterft en dit heeft wat weg van het coronavirus. Tussendoor worden er ook verwijzingen gemaakt naar het virus en de verzamelwoede die we hebben. Zo is er een trein volgeladen met wc papier en handgel. Het voelt alsof de regisseur (Jim Mickle) en schrijver van het verhaal (stripboek - Jeff Lemire) een knipoog aan ons geven om deze crisis wat minder somber in te zien.

Naast de vreselijk besmettelijke ziekte die uitbreekt, is daar ook nog tegelijk het probleem met pasgeborenen. Kinderen worden geboren als baby, of als hybride: een baby met dierlijke kenmerken. Zo hebben de makers de angst van ons als mensen voor het onbekende extreem goed uitgewerkt en zie je ook dat de mensheid probeert deze hybriden uit te roeien. Een mooie referentie naar wat de mensheid nog steeds vandaag de dag doet met bepaalde bevolkingsgroepen, vanwege de angst voor het onbekende.

Een ander gevoel die bij je binnenkomt, is eenzaamheid. Het tienjarige hertenjongetje - Gus (Christian Convery) - woont met zijn Pubba (papa - Will Forte) afgesloten van de rest van de wereld in hun veilige bubbel. Maar meer en meer komt Gus te weten dat hij anders is, iets waarvoor Pubba hem continu heeft beschermd. Het is dan ook pijnlijk om te zien dat hij moeite krijgt met zichzelf en dat hij zich eenzaam voelt. Als Pubba overlijdt, brengt hij maandenlang alleen door in hun huisje in Yellowstone. Totdat hij ontdekt dat hij nog een moeder moet hebben en hij wil op zoek naar haar in Colorado. 

In die zoektocht sluit Gus prachtige vriendschappen, vriendschappen die eigenlijk volgens het leven daar, op dat moment, onmogelijk zijn. En ondertussen is daar nog de jacht op de hybriden. En wat heeft de Ziekte met deze hybriden te maken? De omgeving en de verlaten stukken in 'Amerika' (wat eigenlijk is opgenomen in Nieuw-Zeeland) zijn mooi verbeeld en de computereffecten zijn vrij realistisch.

Sweeth Tooth zit erg goed in elkaar en speelt in op thema's van nu. Je leeft mee met Gus, die eigenlijk nog een jongetje is en er alleen voor komt te staan. Beetje bij beetje - en zeker niet zonder slag of stoot - raakt hij bevriend met 'Big Man' (Nonso Anozie). Ook deze man draagt een verleden met zich mee en moet in het begin niets van de jonge hybride hebben. Hoe deze twee personages naar elkaar toe groeien is fantastisch. Vooral dat ze in het begin niets van elkaar moeten weten, vanwege de vooroordelen die ze over elkaar hebben. Als ze elkaar leren kennen, ontstaat er een magische vriendschap.

Sweeth Tooth eindigt met een spannende cliffhanger waarin je meer te weten komt over de moeder van Gus en waar Gus nu eigenlijk vandaan komt. Toch blijf je met een hele hoop vragen zitten en hoop je dat dat vervolg van het eerste seizoen van Sweeth Tooth maar snel op Netflix mag verschijnen. 

Recensie: Sweeth Tooth