Recensie: Mijn beste vriendin Anne Frank RECENSIE

Recensie: Mijn beste vriendin Anne Frank

In deze Nederlandse film volgen we Hannah Goslar, die we allemaal kennen als de beste vriendin van Anne Frank. Alhoewel er over Anne Frank al vele films en boeken zijn verschenen, wordt ditmaal het verhaal verteld door de ogen van Hannah. Want wat mensen vaak vergeten (of niet weten), is dat Hannah zelf ook een bijzonder en intense tijd heeft meegemaakt gedurende de oorlog. De beste vriendinnen verliezen elkaar uit het oog, Anne Frank gaat onderduiken en Hannah wordt opgepakt en naar een kamp gestuurd. Drie jaar later, in 1945, volgt een bijzondere ontmoeting tussen de twee meisjes in concentratiekamp Bergen-Belsen.  

Mijn beste vriendin Anne Frank is in de eerste plaats een bijzonder krachtig verhaal over onvoorwaardelijke vriendschap en over hoe je als echte vrienden voor elkaar door het vuur gaat. De film is gebaseerd op de memoires van Hannah zelf, die in september 2021 nog altijd in leven is. De productie van de film is in handen van de makers van De Storm en De Tweeling, waarmee deze regisseur al heeft bewezen zeer sterk te zijn in het verfilmen van waargebeurde historische verhalen. Ook deze film over Hannah en Anne Frank is weer een bijzonder goede film.  

De rollen van Hannah en Anne Frank worden gespeeld door Josephine Arendsen en Aiko Beemsterboer. Beide dames zetten de rollen zeer overtuigend en krachtig neer. En het is zeker lastig om personages te spelen die al zo ontzettend vaak zijn gespeeld. Ze spelen die lieve onschuldige jeugdigheid goed, maar ook het kattenkwaad en meidenvenijn komt geloofwaardig over.  

De film schroomt niet om te laten zien dat Anne Frank - die wereldwijd natuurlijk gezien wordt als een enorme heldin en heilige - niet altijd een even goede vriendin was, met name omdat ze zich af en toe liet verleiden door populaire meiden en aantrekkelijke jongens. De film laat daarmee zien dat deze twee meisjes nog zo enorm jong waren, echt jong pubergedrag. Enerzijds wordt er gepraat over tongen met jongens en tegelijkertijd doen ze nog verkleedpartijtjes en verstoppertje. Ondanks de nare streken die Anne hier en daar uithaalt, blijft Hannah onvoorwaardelijk haar beste vriendin steunen (al vraag je je als kijker soms serieus af waarom ze zo loyaal is aan Anne). Dat maakt wat er daarna met ze gebeurt des te schrijnender. De film lijkt zich dan ook iets meer te richten op de doelgroep van jongeren, om hun te laten zien hoe de oorlog toen was. Voor volwassenen zal de film daardoor mogelijk iets minder aantrekkelijk zijn en wat kinderlijk aanvoelen, zij zullen ook merken dat het verhaal ingekort is, niet helemaal waarheidsgetrouw en ingedikt.  

Hoe dan ook is Mijn beste vriendin Anne Frank een enorm krachtige en pure film die vrij realistisch laat zien hoe het leven toen was. Met name de scene over 'de ontmoeting door de schutting' tussen Hannah en Anne Frank, die iedereen kent van verhalen, zal hier op het witte doek iedere kijker ontroeren en raken. Deze verfilming is dan ook gedurfd, de makers gaan uitdagingen niet uit te weg en maken het (de oorlog, de persoon Anne Frank) niet mooier dan het is. Daarbij blijven ze focussen op de kern van dit verhaal, onvoorwaardelijke vriendschap in een ongekend verdrietige tijd.

Recensie: Mijn beste vriendin Anne Frank