Recensie: Kimi RECENSIE

Recensie: Kimi

Angela is een bovengemiddelde covid-thuiswerker. Haar huis, een loft in Seattle, is zo ingericht dat ze het nooit hoeft te verlaten. Ze sport in haar kamer, lost alle problemen op via haar laptop en houdt haar kring klein. Waarom? Angela lijdt aan angststoornissen, van plein- tot smetvrees. Als IT’er werkt ze voor Kimi, een home speaker van het techbedrijf Amygdala. Het apparaat doet denken aan machines zoals Siri of Alexa. Tijdens een routineklus stuit ze op bewijsmateriaal van een gewelddadige misdaad. Als ze een melding maakt bij haar leidinggevende geeft die het geen aandacht. Angela zal de deur uit moeten om stappen te kunnen ondernemen.

Ondertussen weten we wel wat we kunnen verwachten van een Sodenbergh film. Uiteindelijk zijn ze wel spannend, maar ze zijn nooit speciaal. Toch heeft Kimi net dat beetje extra en dat is te danken aan de hoofdrolspeler, Zoë Kravitz (Divergent, The Crimes of Grindelwald).

In Kimi is er geen sprake meer van een lockdown, maar Angela zit nog in een psychische lockdown waar ze niet uit kan komen. Voor haar werk hoeft ze de deur niet uit en voor familie of vrienden doet ze dat ook niet. Zelfs als ze absoluut naar de tandarts moet voor een ontstoken kies weigert ze. 'Stuur de medicatie maar op', is haar antwoord naar de tandarts, die op zijn beurt weer zegt dat het heel fout af kan lopen als de ontsteking in haar bloedbaan terecht komt. 

Dan even terug naar haar werk. Het apparaat Kimi reageert op je stem en doet vervolgens wat je vraagt. Als Angela tijdens een routineklus iets geks hoort gaat het balletje rollen. Meeluisterende digitale diensten of de paranoia die daarbij komen kijken worden mooi behandeld. Toch laten de beelden die Angela op een gegeven moment te zien krijgt niks aan de verbeelding over. Ze weet het zeker, ze is aan het kijken naar de moord van een vrouw. 

Als ze naar buiten moet om de beelden te melden voel je als kijker heel goed hoe moeilijk alles voor Angela is. Uiteindelijk heeft ze daar alle reden toe en de rol van de technologie wordt hier goed uitgewerkt, Angela lijkt nergens veilig te zijn doordat ze met de nieuwste gadgets overal in de gaten gehouden wordt. Het kat- en muisspel dat het high tech bedrijf speelt met Angela om haar de mond te snoeren is wat flets, maar de moderne dilemma’s die in de film de revue passeren maken veel goed.

In het begin kan het wat saai overkomen, maar Kimi moet het hebben van de toon en setting van het verhaal. De misdaad daaromheen is dan meer de kers op de taart. Deze stillere film is slechts 89 minuten, maar wat betreft tijd is deze thriller beter uitgewerkt dan menig ander.

Recensie: Kimi