Recensie: Halftime RECENSIE

Recensie: Halftime

Jennifer Lopez is een naam die eigenlijk bij iedereen wel een belletje doet rinkelen. Door de vele jaren die ze meedraait in de showbizz en door alle verschillende dingen die ze heeft gedaan, heeft ze vele facetten van zichzelf laten zien. Of toch niet? Want in Halftime, de documentaire die ons toont hoe ze toewerkt naar de act tijdens de Super Bowl Finale van 2020, komt er een kant van de ster naar boven die veel mensen nog niet kennen.

De documentaire beslaat de maanden die voorafgaan aan de Super Bowl Finale in Miami, en parallel daaraan loopt het Awards-seizoen voor haar film Hustlers. We krijgen een Jennifer Lopez te zien die druk is en onder druk staat, die alles onder controle wil houden wat ze enigszins onder controle kan houden en die opkomt voor de rechten van onderdrukte bevolkingsgroepen in Amerika. Om het plaatje compleet te maken, neemt regisseur Amanda Micheli ons ook mee doorheen het leven van J-Lo. We zien hoe ze is opgegroeid en hoe haar carrière is geëvolueerd.

Er is zeker aandacht geschonken aan het documentaire-gevoel van de film. De manier van filmen en de montage daarvan, met 'intieme' gesprekken met J-Lo ertussen, zorgt ervoor dat je als kijker heel goed weet dat je een documentaire voor je neus hebt. Voor de fans is het zeker leuk want er zijn veel scènes die gaan over de films en het zingen/dansen van de ster. Korte fragmenten die Halftime erg dynamisch en makkelijk om naar te kijken maken.

Het geheel vormt een erg positief beeld van de ster en dat is goed. Toch ligt het er soms wel erg dik bovenop én lijken sommige momenten een fractie opgeklopt. De kijker krijgt niet het gevoel dat het onoprecht is, maar de opzet is zodanig druk dat het lijkt alsof alleen de highlights waardevol genoeg zijn om schermtijd te krijgen. Het effect daarvan is dat je dus soms graag wat meer had gezien over een bepaald onderwerp.

De problematiek waar ze mee te kampen heeft, namelijk dat haar privéleven vaak haar carrière overschaduwde en dat ze niet zoveel erkenning krijgt voor haar werk omdat ze een latina is, vormt zeker een onderdeel van de film. Toch was het interessant geweest als er gekozen was om minder verschillende elementen te belichten en veel meer de diepgang op te zoeken. Nu is Halftime leuk om naar te kijken en geeft het absoluut een positief beeld van Jennifer Lopez, maar blijf je langs de andere kant een beetje op je honger zitten wat er nu écht in haar omgaat.

Recensie: Halftime