Recensie: A white, white day Oud politieman Ingimundur verbouwt een huis terwijl hij rouwt om zijn overleden vrouw. Hij brengt veel tijd door met zijn kleindochter. Als hij een aanwijzing vindt dat zijn vrouw een affaire had lijkt hij volledig door te draaien. Tijdens het intro van A white, white day wordt je geduld als kijker al meteen op de proef gesteld. Maar liefst 5 minuten zie je afwisselende beelden in diverse seizoenen van het huis dat Ingimundur gaat verbouwen. Deze stills van de Ijslandse natuur komen veel terug gedurende film en bieden een inkijk in de overweldigende natuur en het verraderlijke weer. Sowieso wordt er weinig gepraat in A white, white day waardoor je veel zelf moet invullen. Uiteindelijk wordt het geheel wel duidelijk maar tijdens het kijken van de film is…