The Hunger Games prequel onthult de ware betekenis van de Spotgaai

Pas op! Dit artikel bevat spoilers voor het boek De ballade van slangen en zangvogels

Heb jij ook meteen De ballade van slangen en zangvogels in huis gehaald zodra deze verscheen? Wij konden in ieder geval niet wachten om de Hunger Games prequel te lezen en terug te keren naar de wereld van Panem! In de prequel krijgen we veel te leren over president Snow in zijn jonge jaren. Zo leren we ook waarom hij zo'n hekel heeft aan de Spotgaai...

Zoals je misschien nog wel weet is een Spotgaai een combinatie van een Snatergaai en een Spotlijster. De Snatergaai was een uitvinding van het Kapitool om te kunnen spioneren. De Snatergaaien namen alles in het bos op en overhandigde de opnames aan het Kapitool. Zo probeerde het Kapitool achter de plannen van de rebellen te komen. Echter had het Kapitool niet verwacht dat de Snatergaaien zouden paren met de Spotlijsters, waardoor er een heel nieuwe soort is ontstaan, namelijk de Spotgaai!

De Spotgaaien waren vooral te zien bij District 12 tijdens de executies van de inwoners. De Spotgaaien herhaalden vaak de laatste woorden van de slachtoffers. Hierdoor is het gezegde 'Het is niet voorbij totdat een Spotgaai zingt' ontstaan. Maar waarom had president Snow dan zo'n hekel aan deze vogels? Als tiener was hij de mentor van Lucy Gray tijdens de tiende jaarlijkse Hongerspelen. Snow begon zelfs gevoelens voor Lucy te ontwikkelen! Lucy vond het heerlijk om te zingen en de Spotgaai herhaalden vaak de liedjes die Lucy gezongen had. Maar toen Lucy erachter kwam hoe Snow echt in elkaar zat, verliet ze hem. Ze verdween van de aardbodem en ze is misschien wel in een winterse storm omgekomen. Snow associeerde de Spotgaai dus met Lucy! Daarom had Snow onder andere ook een hekel aan Katniss, omdat zij de Spotgaai genoemd werd. Hij zag de pin en haar bijnaam waarschijnlijk als een persoonlijke belediging.

Bron: Bookriot, Screenrant

Lees ook: The Hunger Games prequel wordt verfilmd